Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2017

Κάλεσμα ΑΓΑΠΗΣ (Χριστούγεννα 2017)


Όλα είναι έτοιμα να υποδεχθούν οι ψυχές όλων μας τον γεννηθέντα ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΌ το εκκλησάκι μας σας περιμένει όλους να γιορτάσουμε μαζί ενώπιον του το χαρμόσυνο γεγονός της γεννήσεως του.



ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΆ ΣΤΗΝ ΦΆΤΝΗ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΟΎΜΕ ΌΛΟΙ ΣΤΟ ΣΠΉΛΑΙΟ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ. ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΜΕ ΠΟΛΎ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ. ΏΡΑ 6 ΠΜ ΈΝΑΡΞΗ ΘΕΊΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑΣ ΈΩΣ 9.30ΠΜ ΚΑΤΌΠΙΝ ΚΈΡΑΣΜΑ ΕΊΣ ΌΛΟΥΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΉ ΕΟΡΤΉ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΟΣ ΜΟΥ.



ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.
Ιερός Ναός Ζωοδοχου Πηγής Αλσους Νέας Φιλαδέλφειας

Ο Κωστής Παλαμάς για το θαύμα της Γέννησης! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!


«Ενας Θεός»
Ω, μέσα μου γεννιέται ένας Θεός
και το κορμί μου γίνεται ναός,
δεν είναι ως πρώτα φάτνη ταπεινή
μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί,
το μέτωπό μου λάμπει σαν αστέρι…
Στο Θεό φανήτε τώρα, ήρθεν η ώρα,
από τάγνωστα μυστικά σας μέρη,
Μάγοι, φέρτε στο Θεό τα πλούσια δώρα.
Φέρτε μου, Μάγοι -θεία βουλή το γράφει-
τα σμύρνα της ελπίδας, το λιβάνι
της πίστης, της αγάπης το χρυσάφι!
Μυστήρια τέτοια ανθρώπου νους δε βάνει!
Και σεις θρόνοι πανάχραντοι, αγγελούδια
στην καρδιά στην κούνια του σκυμμένα
με της αθανασίας τα τραγούδια,
υμνολογείτε σεις τη θεία τη γέννα.
Μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί
και το κορμί μου φάτνη ταπεινή,
βλέπω κι αλλάζει, γίνεται ναός
ω, μέσα μου γεννιέται ένας Θεός!

Ποίημα του ΚΩΣΤΗ ΠΑΛΑΜΑ.

Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2017

ΣΤΟΛΙΣΑΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΜΑΣ!!!



ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΊΑ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΎ ΚΈΦΙ ΚΑΙ ΦΈΤΟΣ ΣΤΟΛΙΣΑΜΕ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΜΙΚΡΟΊ ΚΑΙ ΜΕΓΆΛΟΙ .ΤΑ ΧΑΜΌΓΕΛΑ ΌΛΩΝ ΓΈΜΙΣΑΝ ΕΥΛΟΓΊΑ ΚΑΙ ΧΑΡΆ ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΌ ΕΚΚΛΗΣΆΚΙ ΜΑΣ.




Η ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΌΛΩΝ ΣΉΜΕΡΑ ΉΤΑΝ Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΊΣΟΥ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΌΛΟΥΣ ΣΑΣ ΕΎΧΟΜΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΊ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΟΛΩΝ ΜΑΣ .

ΠΑΤΗΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ένα μήνυμα για όλους μας....


Δημοσιεύω ένα μήνυμα που μου απεστάλη προ ολίγου :

Στη Χημεία, Αυτός μετέτρεψε το νερό σε κρασί..
(Κατά Ιωάννη 2. 1-11)

Στη Βιολογία, γεννήθηκε χωρίς να έχει συλληφθεί στη κοιλία της μητέρας Του με τον φυσικό τρόπο..
(Κατά Ματθαίον 1. 18-25)

Στη Φυσική, διέψευσε το νόμο της βαρύτητας, όταν περπάτησε πάνω στα κύματα και όταν ανελήφθη στους ουρανούς..
(Κατά Μάρκον 6. 49-51 )

Στην Οικονομία, απέρριψε τη θεωρία των Μαθηματικών όταν ταΐσε 5.000 άτομα έχοντας μόνο πέντε άρτους και δύο ψάρια και στο τέλος ακόμα περίσσεψαν και δώδεκα κοφίνια γεμάτα..
(Κατά Ματθαίον 14. 17-21)

Στην Ιατρική, θεράπευσε αρρώστους, παράλυτους και τυφλούς χωρίς να τους χορηγήσει κανένα φάρμακο. (Κατά Ματθαίον 9.19-22 & Κατά Ιωάννη 9. 1-15)

Η Ιστορία μίλησε για Αυτόν πριν και μετά από Αυτόν.

Αυτός είναι το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος.

Αυτός ονομάσθηκε Θαυμαστός, Σύμβουλος, Άρχοντας Ειρήνης, Βασιλιάς των Βασιλιάδων και Κύριος των Κυρίων.
(Ησαΐας 9. 6)

Καθώς είναι γραμμένο στην Βίβλο ότι κανένας δεν φτάνει στον Πατέρα τον ουράνιο παρά μονάχα δια μέσω Αυτού. Αυτός είναι η μόνη οδός (Κατά Ιωάννη 14.6)

Επομένως.... Ποιός είναι Αυτός ?

Αυτός είναι ο Κύριος , ο Ιησούς Χριστός.

Οι οφθαλμοί που διαβάζουν αυτό το μήνυμα δεν θέλουν φοβηθεί το κακό.

Το πιο Ισχυρό πρόσωπο στην Ιστορία όλου του κόσμου ήταν ο Χριστός.

Αυτός δεν είχε δούλους και παρόλα αυτά τον καλούσαν Κύριο. Δεν είχε κανέναν τίτλο σπουδών και ωστόσο τον αποκαλούσαν Διδάσκαλο.

Δεν είχε φάρμακα αλλά τον καλούσαν Γιατρό ψυχών και σωμάτων.

Δεν είχε στρατό κι όμως οι βασιλιάδες τον φοβόντουσαν.

Δεν νίκησε ποτέ στρατιωτικές μάχες και παρόλα αυτά κατέκτησε τον κόσμο.

Δεν διέπραξε κάποιο έγκλημα κι όμως σταυρώθηκε.

Ετάφη και παρόλα αυτά ζει.

Είναι τιμή μου να υπηρετώ Αυτόν τον Αρχηγό που μας αγαπάει.

Χ.Κ.

Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017

Άγιος Νεκτάριος: Οι τελευταίες στιγμές του στο Αρεταίειο.

Το δωμάτιο στο Αρεταίειο όπου εκοιμήθη ο Άγιος.

Στο απόμακρο για κείνο τον καιρό νοσοκομείο της Αθήνας, το Αρεταίειο, η γραμματεία έπαιρνε απ’ έξω εντολή και έδινε μέσα εντολή να κρατήσουν κάποιο κρεββάτι στον μικρό παθολογικό θάλαμο για έναν γέροντα καλόγερο, από την Αίγινα.
Τον έφεραν κάποιο μεσημέρι δυο καλόγρηες κι ένας μέτριος στο ανάστημα σαραντάρης που από την πρώτη στιγμή που μπήκαν ανησυχούσε και κρυφόκλαιγε. Έκαναν τις διατυπώσεις της εισόδου και παραμονής του στο θεραπευτήριο και η μια από τις δυο καλόγρηες, έφυγε.
Στον θάλαμο που τον τοποθέτησαν ήταν άλλα τέσσερα κρεββάτια ωστόσο μόνο τα δύο ήταν πιασμένα. Στο διπλανό του γέροντα της Αίγινας αναπαυόταν ένας άντρας περίπου σαραντάρης που έπασχε από παράλυση των κάτω άκρων. Ήταν επαρχιώτης οικογενειάρχης, είχε πέσει σ’ ένα γκρεμό από το ζώο του, χτύπησε κι από τότε τον έσερναν με τα φορεία. Στο παρακάτω, έμενε κάποιος γέροντας συνταξιούχος δάσκαλος, με ουρολογική κι αυτός πάθηση.

«Τι νομίζεις γερόντισσα Ευφημία, έκανε κάπου στον προθάλαμο σιγανασαίνοντας και σκουπίζοντας τα δάκρυά του ο άντρας, θα κάνει την εγχείρηση, θ’ αντέξει στο μαχαίρι;»
Εκείνη απόμεινε συλλογισμένη.
«Τι θ’ απογίνουμε δίχως την ευλογημένη του καθοδήγηση, πώς θα ζήσουμε χωρίς την προσευχή του;» συνέχισε ο άντρας.
«Ελπίζω, κύριε Σακκόπουλε, αποκρίθηκε τέλος η καλόγρηα, μισοταραγμένη. Ο καλός θεός θα λυπηθεί την αδελφότητα, δεν θα επιτρέψει ν’ απομείνουμε είκοσι οκτώ ψυχές ορφανές.»
«Ω αδελφή Ευφημία, σ’ αυτόν οφείλω τα πάντα. Και κυρίως τον θησαυρό της ψυχής μου. Αυτός με εισήγαγε εις το εύρος, το ύψος και το κάλλος που έχει ο Κύριος. Από νωρίς έχασα την μητέρα μου και το ξεπέρασα, πρόπερσι αναπαύθηκε κι ο πατέρας μου, άνθρωπος όλο αυταπάρνηση κι ευγένεια και το κατάπια. Αν μας εγκαταλείψει κι ο άγιος γέροντας, ο πνευματικός πατέρας και οδηγός και μεσίτης εις τον Θεόν, θα καταντήσω δυστυχής, θα παραμείνω δεντρί στην έρημο…»
Η καλόγρηα τον ανακύτταξε με κάποια στοργή και κούνησε το κεφάλι.
Πέρασε ο πρώτος μήνας, πέρασε κι ο δεύτερος.
Δεν πρόλαβε να κάνει εγχείρηση, δεν πρόλαβε να περάσει από μαχαίρι.
Η Αθήνα συγκλονιζόταν από ιαχές και αλλαλαγμούς για την εκλογική ήττα του Βενιζέλου, για τις αλλαγές στην Κυβέρνηση, για την επαναφορά του εξόριστου Βασιληά Κωνσταντίνου, οι εκκλησιαστικοί κύκλοι συζητούσαν, σχολίαζαν την έκπτωση του Μελετίου και την επανανθρόνιση του Θεοκλήτου, όταν ο χλωμός ασκητικός εκείνος γέροντας, ο καλόγερος της Αίγινας, έβλεπε ξαφνικά καταμπροστά του ανοιγμένους τους ουρανούς και τους αγγέλους κατά χιλιάδες να τον υποδέχονται.
Στάθηκε λίγο προτού ξεψυχίσει κι αφουγκράστηκε. Από ψηλά κάποια γνώριμη φωνή, κάποια ολόγλυκια φωνή σε ξένη χώρα, τον καλούσε.
«Είσελθε τέκνον, είσελθε εις την χαράν του Κυρίου σου. Σε αναμένει ο της δικαιοσύνης στέφανος.»
» Εις εμέ, εις εμέ το λέγεις Κύριε;» πρόλαβαν να ψιθυρίσουν για στερνή φορά τα χείλη του.
Κι ανοίγοντας το στόμα να πάρει ανασεμιά, είδε πως μεταφέρεται. Παρέδωσε την άγια του υπομονετική ψυχή στον αγαπημένο του Αφέντη. Στον Αφέντη των ουρανίων, των επιγείων και καταχθονίων.
Η γερόντισσα Ευφημία αναστατώθηκε.
«Σεβασμιώτατε, σεβασμιώτατε, ανάκραξε με λυγμούς. Κύριε Σακκόπουλε, πού είναι ο κύριος Σακκόπουλος;… Το τηλέφωνο παρακαλώ, το τηλέφωνο…
Ήρθε μια σαβανώτρα από το προσωπικό του νοσοκομείου να βοηθήσει τη γερόντισσα. Το νεκρό σώμα, μοσκομύριζε… Θεέ και Κύριε ! … Κάτι πήγε να πει η γερόντισσα δεν το μπόρεσε. Για μια στιγμή έβγαλαν τη μάλλινη φανέλλα και την πέταξαν πρόχειρα στο διπλανό κρεββάτι. Κι ώσπου να προχωρήσουν να τελειώσουν με τα σάβανα, ο διπλανός άρρωστος, ο άνθρωπος που έπασχε από παράλυση των κάτω άκρων κινήθηκε, ξεπετάχθηκε όρθιος, αμφιταλαντεύθηκε, στάθηκε στα πόδια του κι έκανε το σταυρό του.
«Σηκώθηκα, περπατάω! ανάκραξε δυνατά, Θεέ μου, έγινα καλά! Τι έχει αυτή η φανέλλα;»
Για δες, ήταν στ’ αλήθεια όρθιος, περπατούσε !
Δεν καλοκατάλαβαν, απόμειναν να χάσκουν. Το νεκρό σώμα μοσκομύριζε… Η γερόντισσα πήρε τη φανέλλα την έβαλε ένα κουβάρι στο ράσο της. Τα χέρια της έτρεμαν.
Απόρησαν oι γιατροί, απόρησε και το προσωπικό του νοσοκομείου όταν έμαθαν πως ο φτωχός ρασοφόρος από την Aίγινα, ήταν άλλοτε γενικός διευθυντής στη Ριζάρειο και ήταν λέει… δεσπότης!
Μια νύχτα θρήνου πέρασε η γερόντισσα Ευφημία.
Αργά το πρωί έφθασε ένας φίλος Αρχιμανδρίτης, ιεροκήρυκας, ο Παντελεήμων Φωστίνης και λίγο πιο έπειτα ο πρωτοπρεσβύτερος Άγγελος Νησιώτης, διαλεκτός μαθητής του στη Ριζάρειο και δημιουργός αργότερα κατηχητικών σχολείιων. Έφθασε σωστό ανθρώπινο ράκος κι ο Κωστής Σακκόπουλος.
Παράγγειλαν το φέρετρο παράγγειλαν τη νεκροφόρα και λίγo αργότερα ξεκίνησαν για τον Πειραιά.


Το βαποράκι της γραμμής η «Πτερωτή», θα σήκωνε άγκυρα για την Αίγινα ακριβώς στις δυο το μεσημέρι. Η νεκροφόρα με λογίς – λογίς διατυπώσεις που έπρεπε να γίνουν, έφθασε εμπρός στον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδος στον Πειραιά, λίγo μετά τις δώδεκα. Ο ναός βρέθηκε κλειστός, όλοι oι αρμόδιοι κι ο νεωκόρος, έλειπαν για μεσημεριάτικη διακοπή.
Αυθόρμητα μαζεύτηκε ολόγυρα στο πεζοδρόμι κόσμος. Από λαλιά σε λαλιά, ακούστηκε, μαθεύτηκε στην εργατική πόλη, η κοίμηση του γέροντα της Ριζαρείου. Κι ένας λαός περικύκλωσε το φέρετρο.
Καθώς το έφεραν σιμά στα σκαλοπάτια του ναού για να πάρουν τουλάχιστον μια φωτογραφία στην πόλη και στο χώρο που τόσο είχε κηρύξει κι αγαπήσει κι άνοιξαν το καπάκι, μούδιασαν, τάχασαν… Παρατήρησαν κάτι το ασυνήθιστο, το καταπληκτικό. Από την ήρεμη και γαλήνια μορφή έσταζε κάτι σαν ιδρώτας που μοσκομύριζε… Θεέ και Κύριε !
Ο Κώστας ο Σακκόπουλος σαστισμένος έτρεξε κι αγόρασε από το περίπτερο ένα πακέτο μπαμπάκι και σκούπισε σιγά – σιγά και απαλά από το πρόσωπο τον μοσκομύριστο ιδρώτα. Μερικοί τότε έπεσαν επάνω του, του άρπαξαν τις τούφφες το μπαμπάκι, τόφερναν ευλαβικά στο μέτωπό τους, άλλοι τόκρυβαν στις τσέπες τους, άλλοι το παράχωναν στο στήθος.
«Δεν έχει βάρος, δεν έχει βάρος, είναι λαφρύς σαν πούπουλο», φώναξαν και oι άνδρες που σήκωναν το φέρετρο, έτοιμοι να το ξαναφέρουν στη νεκροφόρα.
Το βαποράκι της γραμμής η «Πτερωτή» έφθασε στις τέσσερις παρά κάτι, απόγευμα στην Αίγινα με τη σημαία «μετζάστρα» στο πλωριό κατάρτι.
Προτού αράξει στο μώλο, ο καπετάνιος σφύριξε τρεις φορές πένθιμα και συνθηματικά.
Στα γαλανά νερά του Σαρωνικού ταξίδευε το ιερό λείψανο ενός ανθρώπου του Θεού. Ενός κληρικού που δεν καυχήθηκε ποτέ για κάτι δικό του. Ενός ιερομόναχου που ευαρέστησε τον άγιο Θρόνο με την υπακοή, το ταπεινό φρόνημα, την υπομονή, την πίστη, την αγάπη.
Αμέτρητος λαός πλημμύρισε κάτω την παραλία. Όλος σχεδόν ο κλήρος, όλοι oι ιερομόναχοι, όλες oι καλόγρηες από τα ντόπια μοναστήρια.
Οι γυναίκες έκλαιγαν σιωπηλά, μερικές στέναζαν, μερικές μοιρολογούσαν.
«Παππούλη μας, προστάτη της φτωχολογιάς, τι θ’ απογίνουμε τώρα που μας άφισες ορφανές και μόνες;»
Διακόσιοι τόσοι άντρες τσακώθηκαν ποιος θα σηκώσει το φέρετρο. Ήταν oι φίλοι του, oι ψαράδες του γυαλού, οι σφουγγαράδες που ταξίδευαν και βουτούσαν πέρα στην Τζιμπεράλτα και στο Τούνεζι κι έφερναν σφουγγάρια της ευλογίας με χαραγμένο στη μέση τον τίμιο σταυρό, εργάτες που δούλεψαν στη μονή κι έφαγαν ψωμί από τα χέρια του, oικοδόμοι, αγρότες αμπελουργοί, επαγγελματίες και πλανόδιοι.
Ο δήμαρχος με τον αστυνόμο για να τους φέρουν σε λογαριασμό, τους χώρισαν σε τετράδες και υπολόγισαν το δρόμο κάπου δυο ώρες και κάτι, ώσαμε το μοναστήρι.
Σε λίγο τα πάντα τακτοποιήθηκαν και η πομπή ξεκίνησε.
Ήταν κάτι το ριγηλό και συγκινητικό. Ποτέ η Αίγινα δε θυμόταν ένα τέτοιο ξόδι.
Αυθόρμητα η λαϊκή ψυχή αγκάλιασε το λείψανο – θησαυρό του διαλεκτού παιδιού της και τόφερνε με σφιχτή ανασεμιά στη θέση Ξάντος.
Πένθιμη διακόσμηση γυρόφερνε την πόλη και την παραλία. Οι καμπάνες στους ναούς σιγοχτυπούσαν όπως τη μεγάλη Παρασκευή. Θυμίαμα καιγόταν σ’ όλες τις πόρτες και δροσερά λουλούδια έπεφταν από γρηές και νιες και δροσερές παρθένες. Ένα πλήθος νέοι ρασοφόροι Ριζαρείτες ακολουθούσαν σιωπηλοί.
«Δεν έχει βάρος, δεν έχει βάρος, είναι λαφρύς σαν πούπουλο», φώναζαν κατάπληκτοι κάθε τόσο οι άνδρες από τα σταυροδρόμια και τις λαγκαδιές, καθώς σήκωναν το φέρετρο κι ετοιμάζονταν ν’ αλλάξουν βάρδια.
Το μοναστήρι γέμισε κόσμο. Ατελείωτη μυρμηγκιά, κάθε λογίς άνθρωποι, γνωστοί, άγνωστοι, καταλαχάρηδες του βουνού, του λόγγου, της ακρογυαλιάς. Όλοι τους είχαν διάθεση να παρασταθούν, να προσευχηθούν, να ξενυκτίσουν, να κλάψουν.
Σ’ όλο τούτο το πλήθος και στις καλόγρηες της αδελφότητας που έκλαιγαν σαν μικρές νεαρές κοπέλλες, ξεχώριζε η φυσιογνωμία της ηγουμένης, της οσίας Ξένης, της τυφλής.
Στάθηκε κάποια στιγμή καταμπροστά στο φέρετρο, πάνω στη γαλήνια κι ευγενική μορφή, που θαρρούσες ότι λαφροκοιμόταν, τη μορφή του πνευματικού πατέρα και οδηγού, του ευεργέτη και προστάτη της και μη μπορώντας με τα τυφλά μάτια να δει, να προσέξει τον ιδρώτα – μύρο που κυλούσε από το μέτωπο, τόνοιωσε σαν όσφρηση, σαν ευωδιά και μένοντας ακίνητη και κάνοντας τρεις φορές το σημείο του σταυρού, είπε:
«Ο πατέρας μας δεν πέθανε. Ζει, μας βλέπει και προσεύχεται απόψε για μας. Το μοναστήρι μας θα προκόψει δεν θα το αφίσει ο Κύριος. Όταν ζούσε και τον απολαμβάναμε δίπλα μας, κοντά μας, φάρο και οδηγό, αυτό πάντα μας έλεγε. Αυτή την προφητεία: Από δω, μας έλεγε, κόρες μου, απ’ αυτές τις ερημιές, σε μερικά χρόνια θα διαβαίνουν άμαξες, θα περνά πλήθος ο κόσμος με αφιερώματα, χρυσάφια και λαμπάδες. Kαι μεις οι άπραγες στεκόμασταν δίβουλες, ξαφνιασμένες. Μήπως τάχα παραλογίζεται ο σεβασμιώτατος, αναρωτιόμασταν με ανησυχία. Αδελφές μου, μη κλαίτε, αδέλφια μου μη θρηνείτε. Η Αίγινα και η Ελλάδα απόκτησε έναν όσιο, ένα σημερινό ικέτη εμπρός εις τον Εσταυρωμένο».
Τα λόγια της σκέπαζαν τους κρυφούς λυγμούς της από μια θεϊκή δύναμη και χάρη. Τα λόγια της έπεσαν στο πλήθος με τέτοια αρμονία που γλύκαναν ευθύς όλες τις καρδιές και για κάμποσο χρονικό διάστημα της νύχτας απόδιωξαν τις μελαγχολικές σκέψεις του θανάτου.
Τρεις μέρες και τρεις νύχτες κράτησε το λαϊκό τούτο προσκύνημα. Και το λείψανο αδιάκοπα έσταζε ιδρώτα μύρο και σκορπούσε ολοτρόγυρα ευωδία!
Mια από τις τρόφιμες της αδελφότητας ανησύχησε.
«Θα πρέπει να επισπεύσουμε τον ενταφιασμό, πέταξε με σπουδή στην οσία Ξένη. Δεν μπορεί, γερόντισσά μου, σώμα είναι, θα βρωμίσει».
Το βράδυ που κοιμήθηκε, είδε ολοζώντανο σιμά της τον γέροντα ντυμένο στα αρχιερατικά του άμφια.
» Σεβασμιώτατε», ανάκραξε. Kαι γονάτισε να του ασπασθεί το χέρι.
«Βρωμά παιδί μου, το χέρι μου;» τη ρώτησε επιτιμητικά.
» Μοσκομυρίζει σεβασμιώτατε», ψιθύρισε.
«Τι μυρίζει;»
«Λιβάνι και αλόη.»
«Τότε μη φοβείσαι και διά το λείψανον.»
Ξύπνησε καταφοβισμένη. Έτρεξε στο φέρετρο, ασπάσθηκε τρεις φορές τα κρινοδάχτυλα των χεριών. Kαι ξαναπρόσεξε που έτρεχε συνέχεια στη μορφή ιδρώτας – μύρο.
Φυσικά φρόντισαν και για τον ενταφιασμό. Θα τον τοποθετούσαν εκεί πλάγια στο ναό, χαμηλά στο πεύκο. Στο καταπράσινο και φουντωτό βελονόφυλλο δεντρί που τόσο αυτός καμάρωνε κι αγαπούσε. Εκεί, που κάποτε η πρώτη εκείνη γερόντισσα κάτοικος, σαν έσκαβε για να το φυτέψει, τοσοδούλι και μικράκι, άκουσε την παράδοξη φωνή : «άφησε τόπο για ένα τάφο». Ναι, τώρα όλα ξεκαθάριζαν. Ο καλός Θεός είχε προδιαλέξει τόπο για το σκήνωμα του διαλεκτού παιδιού του.
Προτού σκεπάσουν το φέρετρο για τον ενταφιασμό, όλες σχεδόν oι μαθήτριες και υποτακτικές έφεραν κι έρριξαν λεμονανθούς από τις λεμονίτσες που είχε φυτέψει ο ίδιος ο γέροντας με το χέρι του, σε διάφορες πρασιές ολόγυρα από το ναό και παράπλευρα έξω.
(Από το βιβλίο του Σώτου Χονδρόπουλου: Ο άγιος του αιώνα μας
-Ο όσιος Νεκτάριος Κεφαλάς- Αφηγηματική Βιογραφία. Έκδοσις Ιεράς Κοινοβιακής Μονής Αγίας Τριάδος Αιγίνης.)

Πηγή: askitikon.eu

Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017

Ο πατέρας Ευλόγιος στη Ζωοδόχο Πηγή.


ΑΠΌΨΕ Η ΧΑΡΆ ΜΕΓΆΛΗ ΔΙΌΤΙ ΜΑΖΊ ΜΑΣ ΕΊΧΑΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΈΡΑ ΕΥΛΟΓΊΟ Νικολαος Ευλογιος Τσαλαπατανης ΕΊΣ ΤΗΝ ΠΑΡΆΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΛΆΜΨΑΚΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΌΥ.



Ο ΠΑΤΉΡ ΕΥΛΟΓΊΟΣ ΕΊΝΑΙ Ο ΔΩΡΗΤΉΣ ΤΟΥ ΙΕΡΟΎ ΛΕΙΨΆΝΟΥ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΌΠΟΥ ΈΧΟΥΜΕ ΕΊΣ ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΌ ΕΚΚΛΗΣΆΚΙ ΜΑΣ. ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΛΎ ΔΗΜΟΣΊΩΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΟΜΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΡΘΕΝΙΟ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΡΙΤΩΝΈΊ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΦΥΛΆΣΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΝΔΥΝΑΜΏΝΕΙ ΣΤΟ ΔΎΣΚΟΛΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΌ ΈΡΓΟ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΕΊ.

ΓΈΡΟΝΤΑ ΠΑΤΕΡΑ ΕΥΛΟΓΊΕ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΔΙΑ ΤΑΣ ΕΥΧΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΊΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΏΣΑΤΕ ΝΑ ΕΊΣΑΣΤΕ ΑΠΌΨΕ ΚΟΝΤΆ ΜΑΣ .


π. Χρήστος

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017

Ύψωση Τιμίου Σταυρού-Κάλεσμα αγάπης. (14-9-17)



ΌΛΑ ΈΤΟΙΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΉΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΆΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΨΩΣΙΝ ΤΟΥ ΤΙΜΊΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΎΡΙΟ ΌΠΟΥ Η ΘΕΊΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΘΑ ΑΡΧΊΣΕΙ ΏΡΑ 7 ΠΜ ΚΑΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΏΣΕΙ 10.30 ΠΜ



ΑΎΡΙΟ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΔΙΆΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΊΑΣ ΘΑ ΠΙΆΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΖΎΜΙ ΌΠΟΥ ΘΑ ΜΟΙΡΆΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΤΈΛΟΣ .ΘΑ ΚΆΝΟΥΜΕ ΑΓΙΑΣΜΌ ΚΑΙ ΘΑ ΤΕΘΕΊ ΣΕ ΠΡΟΣΚΎΝΗΜΑ ΤΕΜΆΧΙΟΝ ΤΙΜΊΟΥ ΞΎΛΟΥ ΌΠΟΥ ΦΥΛΆΣΣΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΉΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ. ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΜΕ ΠΟΛΎ ΑΓΆΠΗ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ.



ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.

ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΎΧΕΣ ΜΑΣ ΩΣ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ.ΙΕΡΟΣ ΝΑΌΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΉΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ.

Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου 2017

Το μυστήριο του γάμου. Συμβολισμοί.

  1. Τί συμβολίζει η τριπλή αλλαγή των δακτυλιδιών στα χέρια των μελλονύμφων;
  2.  Ο παράνυμφος κατά την ακολουθία του αρραβώνα αλλάζει τα δακτυλίδια τρεις φορές. Η πράξη αυτή συμβολίζει την αμοιβαία ένωση των μνηστευομένων και την αναπλήρωση των ελλείψεων του ενός από τις ικανότητες του άλλου.
  3. Το ότι ο παράνυμφος αλλάζει τα δακτυλίδια τρείς φορές δηλώνει ότι η πράξη αυτή γίνεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων καθώς επίσης η ίδια η παρουσία του φανερώνει τη δέσμευση των μελλονύμφων που γίνεται έμπροσθέν του για μια πορεία που θα καταλήξει με την ευλογία της Εκκλησίας στο γάμο και όχι στην κραιπάλη και στην ασωτία.
  4. Η παρουσία του παρανύμφου κατά την αλλαγή των δακτυλιδιών φανερώνει και τη μαρτυρική παρουσία του στον αρραβώνα, γεγονός που με τίποτα δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ή ακυρώσει. Έτσι και εκ της πράξεως αυτή δηλώνεται πλην σαφώς εμμέσως η σπουδαία θέση που έχει ο παράνυμφος στη ζωή των μελλονύμφων. Να τους υπενθυμίζω ανά πάσα στιγμή αύτη την δέσμευσή τους ενώπιον του Θεού και ενώπιον των ανθρώπων.
  5. Τα δακτυλίδια τοποθετούνται στον τέταρτο δάκτυλο του δεξιού χεριού των μελλονύμφων και ποτέ στο αριστερό χέρι.
    Ο Άγιος Συμεών Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης αναφέρει ότι η τριπλή αλλαγή των δακτυλιδιών στα χέρια των μελλονύμφων εκ μέρους του παρανύμφου φανερώνει την προς την Αγία Τριάδα τιμή, στο όνομα της Οποίας γίνεται η όλη τελετή. Προς τιμήν της Αγίας Τριάδος «ήτις άπαντα τελειοί τε και βεβαιοί».
     Τί συμβολίζει η τριπλή αλλαγή των στεφάνων στα κεφάλια των νεονύμφων;

  6. Αφού ο ιερέας ευλογήσει τα στέφανα επάνω στο άγιο Ευαγγέλιο και αφού πει τους λόγους: «Στέφεται ο δούλος του Θεού (τάδε) την δούλη του Θεού (τάδε)» και τανάπαλιν, τοποθετεί στα κεφάλια των νεόνυμφων πλέον τα στέφανα.
    Έπειτα τα λαμβάνει ο παράνυμφος, ως ανάδοχος της σωφροσύνης και της ομονοίας του ζεύγους τα στέφανα στα χέρια του και τα αλλάζει στα κεφάλια των νεόνυμφων τρεις φορές.
    Η τριπλή αλλαγή δηλώνει τον ιερό αριθμό τρία, που είναι η Αγία Τριάδα, τα τρία πρόσωπα, στα ονόματα των οποίων παραδίδει η Εκκλησία τους νεονύμφους. Η τριπλή αλλαγή φανερώνει και την αλληλοσυμπλήρωση των δύο ανθρώπων στη νέα τους συζυγική ευλογημένη από την Εκκλησία ζωή.
  7. Ο παράνυμφος μετά την υπό του ιερέως στέψη στέκεται πίσω από τους νεόνυμφους και δέχεται τα στέφανα, τα οποία αλλάζει τρείς φορές, όπως έκανε και με τα δακτυλίδια του αρραβώνα, σταυροειδώς έτσι ώστε το δεξί χέρι να βρίσκεται πάντοτε στο κεφάλι του άνδρα και το αριστερό στο κεφάλι της γυναίκας

  8. Έτσι με τον τρόπο αυτό ο παράνυμφος φανερώνει στους νυμφίους, αντί του πατέρα τους, το δάσκαλο της ομοφροσύνης και της αγαθής συζυγίας. Τα στέφανα στα κεφάλια των νεόνυμφων συμβολίζουν τα τρόπαια της νίκης, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. 
  9. Τί συμβολίζει ο κυκλικός χορός των νεόνυμφων μετά του παρανύμφου;
    Η περικύκληση του τραπεζιού από τον όμιλο των συμμετεχόντων στο γάμο, δηλαδή τους ιερωμένους, τους νεόνυμφους και τους παρανύμφους-κουμπάρους, σε σχήμα χορού συμβολίζει τη νοσταλγία του Παραδείσου και την αναζήτηση της αιωνιότητας. Εκφράζει τη φυσική χαρά, την πνευματική ανανέωση και το πανηγυρικό αίσθημα που συνοδεύει το γάμο, αισθήματα τα οποία πάντοτε εκφράστηκαν με χορούς και τραγούδια…
    Τα τροπάρια που ψάλλονται κατά την τριπλή εισόδευση και περιφορά των νεόνυμφων εκφράζουν την εν Χριστώ χαρά και ευφροσύνη των συζύγων. Ακόμη συμβολίζει την πνευματική και ουράνια ευθυμία των νεονύμφων που προκύπτει με τη μυστηριακή ένωση των ψυχών τους και της ίδιας της τελετουργίας του χριστιανικού γάμου που ευλογεί ο ίδιος ο Κύριος και Θεός μας με απώτερο στόχο τη συνέχιση του απολυτρωτικού μυστηρίου Του.
  10. Ο ίδιος ο χορός του Ησαΐα είναι τόσο κεφαλαιώδης πράξη στο γάμο ώστε κάποιος είπε ότι «εάν όλα όσα προηγούνται του χορού του Ησαΐα δεν επικυρωθούν με τον τριπλό χορό γύρω από το δισκέλιον δεν μπορούν να έχουν τη νομική εγκυρότητα του μυστηρίου».
    Ο ίδιος ο χορός αποτελεί έκφραση ζωηρής πνευματικής αγαλλιάσεως για την Θεία Χάρη που πλούσια κατέρχεται από τον ίδιο τον Κύριο και Θεό μας κατά την ώρα της ιερολογίας του γάμου.
  11. Και όπως ακριβώς συμβαίνει και στα υπόλοιπα μυστήρια π.χ. της Βαπτίσεως και της Χειροτονίας, έτσι και στο γάμο ο κυκλικός χορός αποτελεί σημείο της εν Χριστώ ευφροσύνης.
    Για τον λόγο αυτό εκείνοι οι νέοι που με ευσέβεια και σωφροσύνη αγωνίσθηκαν να κρατήσουν την παρθενία τους μέχρι την ώρα του γάμου τους επέτρεψε ο Θεός να τιμώνται και να γίνονται κοινωνοί μαζί Του, δηλαδή συμμέτοχοι της Βασιλείας του Θεού, του Χριστού και των Αγίων του. Κι αυτό το ουράνιο πανηγύρι ορατά βεβαιώνεται με τον κυκλικό χορό του Ησαΐα.
    Του π. Θεμιστοκλέους Στ. Χριστοδούλου, Θέλεις να γίνεις Παράνυμφος- Κουμπάρος; Εκδ. Ομολογία σ.40-45.
    Πηγή:vimaorthodoxias.gr
  12. http://www.apithano.gr/diafora/11455/symvolismi-sto-mystirio-tou-gamou-h-tripli-allagi-daktylidion-stefanon-ke-o-choros-tou-isa%CE%90a

Αγιος Παρθένιος. Ξεκινάνε πάλι οι παρακλήσεις στη Ζωοδόχο Πηγή Άλσους Ν. Φιλαδέλφειας.


ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΉΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΛΆΜΨΑΚΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΌΥ ΞΕΚΙΝΆΜΕ ΤΙΣ ΙΕΡΕΣ ΠΑΡΆΚΛΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΛΆΜΨΑΚΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΌΥ.

ΈΤΣΙ ΛΟΙΠΌΝ ΚΆΘΕ ΤΕΤΆΡΤΗ ΚΑΙ ΏΡΑ 5 ΜΜ ΘΑ ΤΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΆ ΠΑΡΆΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ. ΑΎΡΙΟ ΤΕΤΆΡΤΗ 6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 ΚΑΙ ΏΡΑ 5.00ΜΜ ΙΕΡΆ ΠΑΡΆΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΌΠΟΥ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΉΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ ΦΥΛΆΣΣΕΤΑΙ ΜΕΓΆΛΟ ΤΕΜΆΧΙΟΝ ΙΕΡΟΎ ΛΕΙΨΆΝΟΥ ΤΟΥ.

ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΎΧΕΣ ΜΑΣ ΩΣ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ ΔΟΞΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΏΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΡΘΕΝΙΟ ΣΕ ΌΤΙ ΖΗΤΆ Η ΨΥΧΉ ΜΑΣ .ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΜΕ ΠΟΛΎ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ. ΚΑΤΌΠΙΝ ΘΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΈΡΑΣΜΑ ΔΙΑ ΌΛΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΆΛΟΓΟΣ ΜΕ ΌΛΟΥΣ.

ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΌΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΉΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ 6978875010

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΆΡΙΟΣ ΕΠΙΣΚΌΠΟΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ


Αγαπητοι αδελφοι Με την ευκαιρία της εορτής της Ανακομιδής του Τιμίου Λειψάνου του Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού στον οποίο φυλάσσεται τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του στον ιερό ναό μας στην ΖΩΟΔΟΧΟ ΠΗΓΉ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ θα τελεσουμε Θεία ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΑΎΡΙΟ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2017 ΑΠΌ 7ΠΜ ΜΈΧΡΙ 10ΠΜ το ιερόν τεμάχιον θα τεθεί προς προσκύνημα.

ΠΑΡΑΚΑΛΕΊΣΘΕ ΌΠΩΣ ΈΡΘΕΤΕ ΝΑ ΤΙΜΉΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΆΡΙΟ ΕΠΙΣΚΌΠΟ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΌ. ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΕΝΏΠΙΟΝ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΤΙΜΉΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ. ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΎΧΕΣ ΜΑΣ ΩΣ ΜΙΑ ΨΥΧΉ ΩΣ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΆ ΩΣ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΩΣ ΜΙΑ ΠΎΡΙΝΗ ΔΈΣΜΗ ΦΩΤΌΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΌΛΟΥΣ ΣΑΣ

ΜΕ ΕΚΤΊΜΗΣΗ ΚΑΙ ΤΙΜΉ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

Άγιος Αθανάσιος Αθωνίτης ο Κουρκουρής (Θησείο Αθήνα)


Άγιος Αθανάσιος Αθωνίτης ο Κουρκουρής Μια ιστορική παλιά εκκλησία στο Θησείο
Βρίσκεται μερικές δεκάδες μέτρα δυτικά του νέου ομώνυμου ναού, κοντά στον σταθμό του ηλεκτρικού στο Θησείο, στην άκρη του κήπου, σε υπερυψωμένο χώρο.
 
Έλαβε το όνομα Κουρκούρης η Κουρκουρής από κάποιο μεταγενέστερο Ιδιοκτήτη του κτήματος, όπου βρίσκεται η εκκλησία. Η παράδοση αναφέρει ότι η εκκλησία κτίστηκε από τον άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, μετά τον ερχομό του από την Κρήτη (10ος αι.), πλην όμως αυτό δεν είναι ακριβές. Η εκκλησία είναι των χρόνων της Τουρκοκρατίας και ίσως να κτίστηκε από κάποιον αγιορείτη μοναχό.

Η εντοιχισμένη επιγραφή ότι είναι κτίσμα του 1750, είναι ατεκμηρίωτη.Ο περιηγητής John Cam Hobhouse και μετέπειτα λόρδος Broughton, φίλος και συνταξιδιώτης του Βύρωνα, αναφέρει ότι «στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου προς την πλευρά του "Αρείου Πάγου, είδε την κυλίστρα, όπου πήγαιναν οι παντρεμένες Αθηναίες και αφήνονταν να γλιστρήσουν στην κατωφέρεια, για ν' αποκτήσουν, όπως πίστευαν, αρσενικά παιδιά» (Δ. Καμπούρογλου).

Από ανάρτηση του π. Τιμόθεου Ηλιάκη στο FB στις 5-7-17.

Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

Πεντηκοστή στο παρεκκλήσι μας. Κυριακή 4-6-17 (γονυκλισία Πεντηκοσταρίου και ιερά ευχή)




Ἡ λέξη γονυκλισία (γόνυ+κλίνω = γόνυ+κάμπτω) σημαίνει κάμψιμο (λύγισμα) τῶν γονάτων («ὅτι Ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ», «ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ», «κάμπτω τὰ γόνατά μου πρὸς τὸν Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ») καὶ εἶναι οὐσιαστικὰ ἡ δική μας μετάνοια κατὰ τὴν ὁποία (ἀφότου κάνουμε τὸν σταυρό μας) ἐρχόμαστε σὲ σχῆμα «Γ» καὶ λυγίζοντας τὰ γόνατα ἀκουμπάμε μὲ τὸ δεξὶ χέρι τὸ ἔδαφος ἔχοντας τὸ ἀρισ...τερό μας χέρι εὐλαβικὰ περίπου στὸ στομάχι (καὶ μετὰ σηκωνόμαστε πάλι ὄρθιοι ἢ σὲ σχῆμα «Γ», κάνουμε τὸν σταυρό μας καὶ ἐπαναλαμβάνουμε τὴν ἴδια κίνηση).




Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος λέει «βάλλων λοιπὸν μετάνοιαν ὁ ὑπομνήσας» καὶ ἐπίσης «βαλὼν τῷ ἡγουμένῳ γονυκλισίαν», τὸ ὁποῖον σωστὰ τὸ ἔχουν ἀποδώσει καὶ στὶς δύο περιπτώσεις μετάνοια[3]. Σωστότερα πάντως νομίζουμε ὅτι βαλὼν γονυκλισίαν ὑποδηλώνει τὴν βαθιὰ μετάνοια.

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Η ΙΕΡΑ ΕΙΚΌΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΆΤΙΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΈΓΙΣΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ, ΠΡΟΣΦΟΡΑ-ΔΩΡΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ, ΣΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΜΑΣ!



ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΑΔΕΛΦΟΊ ΜΟΥ ΘΑ ΉΘΕΛΑ ΜΕ ΔΈΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΊΝΗΣΗ ΝΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΠΩΣ ΑΎΡΙΟ ΤΕΤΆΡΤΗ 31 ΜΑΐΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΙΕΡΆ ΠΑΡΆΚΛΗΣΗ ΩΡΑ 5.00 ΜΜ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΛΆΜΨΑΚΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΌΥ ΌΠΟΥ ΦΥΛΆΣΣΕΤΑΙ ΜΕΓΆΛΟ ΤΕΜΆΧΙΟΝ ΙΕΡΟΎ ΛΕΙΨΆΝΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΙΕΡΌ ΝΑΌ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΉΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ


ΚΑΤΌΠΙΝ ΘΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΤΟ ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΙΚΌΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΊΑΣ ΤΗΣ ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΆΤΙΔΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΆΣ ΜΈΓΙΣΤΗΣ ΜΟΝΉΣ ΒΑΤΟΠΈΔΙΟΥ ΌΠΟΥ ΘΑ ΜΕΊΝΕΙ ΜΌΝΙΜΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΊΜ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΌ ΝΑΌ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΙΕΡΌ ΒΉΜΑ ΤΟΥ ΝΑΟΎ ΜΑΣ . ΜΕΤΆ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΉ ΘΑ ΑΡΧΊΣΕΙ ΑΓΡΥΠΝΊΑ ΑΠΌ 6.30ΜΜ ΈΩΣ 10.30ΜΜ ΌΠΟΥ ΘΑ ΓΊΝΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΑΣΜΌΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΤΟΥ ΜΗΝΌΣ .ΘΑ ΨΑΛΛΟΥΝ ΚΑΛΛΙΚΕΛΑΔΟΙ ΙΕΡΟΨΑΛΤΕΣ.

ΚΑΤΌΠΙΝ ΤΟΥ ΤΈΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΓΡΥΠΝΊΑΣ ΚΑΤΆ ΤΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΝ ΤΥΠΙΚΌΝ ΘΑ ΔΏΘΕΙ ΓΕΎΜΑ ΕΊΣ ΌΛΟΥΣ .ΠΑΡΑΚΑΛΕΊΣΘΕ ΌΠΩΣ ΈΡΘΕΤΕ ΝΑ ΤΙΜΉΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΌΚΟ ΌΠΟΥ ΘΑ ΥΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΡΘΕΝΙΟ ΌΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Ο ΚΑΤΕΞΟΧΉΝ ΙΑΤΡΌΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΊΝΟΥ ΚΑΙ ΜΈΓΑΣ ΔΙΏΚΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΓΕΊΑΣ. ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΓΆΠΗ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΎΧΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΊΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΆΛΗ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ. Η ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΣΑΣ ΣΤΉΡΙΓΜΑ ΜΑΣ.ΜΕΤΑ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Προσφορά αγάπης από την ΑΒ Βασιλόπουλος (Super Market)


ΣΉΜΕΡΑ ΑΔΕΛΦΟΊ ΜΟΥ Η ΕΛΕΗΜΟΣΎΝΗ ΕΊΧΕ ΤΗΝ ΤΙΜΗΤΙΚΉ ΤΗΣ ΜΕ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΊΑ ΤΩΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΈΝΩΝ ΑΒ ΒΑΣΙΛΌΠΟΥΛΟΣ ΣΟΎΠΕΡ ΜΆΡΚΕΤ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ ΚΆΊ ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΎ ΤΩΝ ΔΎΟ ΣΟΎΠΕΡ ΜΆΡΚΕΤ ΚΑΙ ΕΝ ΟΝΌΜΑΤΙ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΎ ΠΑΡΑΛΆΒΑΜΕ ΠΛΕΙΑΔΑ ΤΡΟΦΊΜΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΆ ΤΟ ΜΙΚΡΌ ΕΚΚΛΗΣΆΚΙ ΜΑΣ ΠΌΎ ΕΊΝΑΙ ΌΜΩΣ ΜΙΑ ΜΕΓΆΛΗ ΑΓΚΑΛΙΆ .

ΘΑ ΉΘΕΛΑ ΔΗΜΟΣΊΩΣ ΚΑΙ ΕΚ ΒΆΘΟΥΣ ΚΑΡΔΙΆΣ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΉΣΩ ΌΛΟΥΣ ΆΎΤΌΎΣ ΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΆΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΉ ΝΑ ΕΥΧΗΘΏ Η ΠΑΝΑΓΊΑ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΆΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΝΑ ΦΩΤΊΖΕΙ ΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΌΛΟ ΤΟ ΟΥΡΆΝΙΟ ΣΤΕΡΈΩΜΑ ΝΑ ΓΕΜΊΖΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΥΛΟΎΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΊΣΟΥ .ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΣΉΜΕΡΑ Η ΚΑΡΔΙΆ ΜΟΥ ΕΊΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΗ ΔΙΌΤΙ ΕΊΔΑ ΣΤΑ ΜΆΤΙΑ ΑΥΤΏΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΊΔΙΟ ΤΟΝ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!!!

ΈΝΑ ΠΡΆΓΜΑ ΥΠΌΣΧΟΜΑΙ ΣΕ ΆΎΤΌΎΣ ΤΟΥΣ ΆΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΏΣ ΚΆΘΕ ΗΜΈΡΑ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΊΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΑ ΠΡΟΣΕΎΧΟΜΑΙ ΓΙΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ .
ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΗΜΌΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ ΚΆΊ ΧΑΛΚΗΔΌΝΑΣ ΝΑ ΤΙΜΉΣΟΥΝ ΆΎΤΌΎΣ ΤΟΥΣ ΆΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΉΜΑΤΑ ΑΒ ΒΑΣΙΛΌΠΟΥΛΟΣ ΨΩΝΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΌ ΕΚΕΊ ΔΙΌΤΙ ΑΞΊΖΟΥΝ ΤΈΤΟΙΟΙ ΧΑΡΑΚΤΉΡΕΣ ΝΑ ΑΜΕΊΒΟΝΤΑΙ ΌΧΙ ΜΌΝΟ ΑΠΌ ΤΟΝ ΘΕΌ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΠΑΡΆ ΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ.

ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ -ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ.

ΘΕΈ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΦΥΛΑΤΤΕ ΤΑ ΠΛΆΣΜΑΤΑ ΣΟΥ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ΈΔΕΙΞΑΝ ΠΏΣ ΑΚΌΜΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΆ ΑΚΌΜΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΑΡΔΙΆ ΚΑΙ ΚΑΛΟΣΎΝΗ ΑΚΌΜΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΑΓΆΠΗ ΑΚΌΜΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΨΥΧΉ ΔΕΟΜΑΙ ΓΟΝΥΠΕΤΗΣ ΦΥΛΑΞΟΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΟΥΝΤΑΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΣΟΥ .ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!!!

Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Ο ΚΗΠΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΘΕΙΑ ΚΑΤΑΝΥΞΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΣ ΩΣ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.



ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ ΑΔΕΛΦΟΊ ΕΎΧΟΜΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΣΑΣ ΝΑ ΈΧΟΥΝ ΛΟΥΛΟΎΔΙΑ ΕΥΩΔΙΑΣΤΆ ΜΈΣΑ ΤΟΥΣ




ΑΎΡΙΟ ΜΈΣΑ ΣΕ ΠΝΕΎΜΑ ΘΕΊΑΣ ΚΑΤΆΝΥΞΗΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΎΜΕ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ ΔΟΞΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΕΝΏΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΏΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΊΜΑΤΟΣ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ ΠΑΡΑΚΑΛΏΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΝΤΑ ΚΎΡΙΟ ΗΜΏΝ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΌΝ ΝΑ ΈΧΟΥΜΕ ΜΈΣΑ ΣΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΜΑΣ ΛΟΥΛΟΎΔΙΑ ΕΥΩΔΙΑΣΤΆ ΏΣΤΕ Η ΖΩΉ ΜΑΣ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΈΝΑΣ ΚΉΠΟΣ.



ΑΎΡΙΟ Η ΘΕΊΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΑΡΧΙΖΕΙ 7.00 ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΏΝΕΙ 10.00 ΠΜ ΠΑΡΑΚΑΛΕΊΣΘΕ ΌΠΩΣ ΠΡΟΣΈΛΘΕΤΕ ΣΤΟΝ ΙΕΡΌ ΝΑΌ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΉΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ.




ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.

ΚΑΤΌΠΙΝ ΤΗΣ ΘΕΊΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑΣ ΘΑ ΔΏΘΕΙ ΚΈΡΑΣΜΑ ΚΑΤΆ ΤΟ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΝ ΤΥΠΙΚΌΝ ΚΑΙ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΌΛΟΙ ΩΣ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ.

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος Μεγαλομάρτυρας. (23-4-17)


Ο λαοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε περίπου το 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία, από γονείς χριστιανούς. Ο πατέρας του, μάλιστα, πέθανε μαρτυρικά για το Χριστό όταν ο Γεώργιος ήταν δέκα χρονών. Η μητέρα του τότε τον πήρε μαζί της στην πατρίδα της την Παλαιστίνη, όπου είχε και τα κτήματα της. Όταν έγινε 18 χρονών, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Αν και νέος στην ηλικία, διεκπεραίωνε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις τέλεια. Όλοι τον θαύμαζαν για το παράστημα του. Γι' αυτό, γρήγορα τον προήγαγαν σε ανώτερα αξιώματα και του έδωσαν τον τίτλο του κόμη και ο Διοκλητιανός τον εκτιμούσε πολύ.

Από την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την εποχή που ανέβηκε στον θρόνο ο Διοκλητιανός, το 283 μ.χ., η Χριστιανική Εκκλησία μεγάλωσε πάρα πολύ, γιατί επικρατούσε ειρήνη. Οι Χριστιανοί πήραν πολλές δημόσιες θέσεις, έκτισαν πολλούς και μεγάλους ναούς, διάφορα σχολεία και οργάνωσαν την διοίκηση και τη διαχείριση των εκκλησιών και της φιλανθρωπίας.

Ο Διοκλητιανός αρχικά εργάστηκε για την οργάνωση του κράτους του. Προσέλαβε στρατηγούς για βοηθούς του που τους ονόμασε αυτοκράτορες και Καίσσαρες κι αφού πέτυχε να υποτάξει τους εχθρούς του κράτους και να σταθεροποιήσει τα σύνορα του, στράφηκε στα εσωτερικά ζητήματα. Δυστυχώς, στράφηκε εναντίον της Χριστιανικής Θρησκείας για να ανορθώσει την ειδωλολατρία. Γι' αυτό το λόγο λοιπόν, κάλεσε τους βοηθούς του Καίσσαρες το 303 μ.χ. και τους στρατηγούς στην πρωτεύουσα του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους σε τρεις γενικές συγκεντρώσεις. Ανάμεσα τους βρισκότανε και ο 28χρονος Γεώργιος, που διακρίθηκε πολλές φορές στους πολέμους.

Συγκεντρώθηκαν λοιπόν όλοι, για να πάρουν αποφάσεις για την εξόντωση και τον αφανισμό της Χριστιανικής πίστης. Πρώτος μίλησε ο Διοκλητιανός και επέβαλε σε όλους ν' αναλάβουν τον εξοντωτικό αγώνα εναντίον του Χριστιανισμού. Όλοι υποσχέθηκαν ότι θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια, για να εξαλείψουν την Χριστιανική Θρησκεία από το Ρωμαϊκό κράτος. Τότε ο γενναίος Γεώργιος σηκώθηκε και είπε: «Γιατί, βασιλιά και άρχοντες, θέλετε να χυθεί αίμα δίκαιο και άγιο και να εξαναγκάσετε τους Χριστιανούς να προσκυνούν και να λατρεύουν τα είδωλα»; Και διακήρυξε την αλήθεια της Χριστιανικής Θρησκείας και την Θεότητα του Χριστού.

Μόλις τέλειωσε, όλοι συγχυστήκανε μ' αυτή την ομολογία του και προσπάθησαν να τον πείσουν να μετανοήσει για όσα είπε, καταπραΰνοντας έτσι και τον Διοκλητιανό. Αλλά ο Γεώργιος ήταν σταθερός και με θάρρος διακήρυσσε την Χριστιανική του πίστη.

Οργισμένος ο Διοκλητιανός διέταξε να τον κλείσουν στην φυλακή κα να του περισφίγξουν τα πόδια στο ξύλο και αφού τον ξαπλώσουν ανάσκελα, να βάλουν πάνω στο στήθος του μεγάλη και βαριά πέτρα.

Το άλλο πρωί ο Διοκλητιανός διέταξε να του παρουσιάσουν τον Γεώργιο για να τον ανακρίνει . Και πάλι αυτός έμεινε ακλόνητος στην ομολογία του και παρ' όλες τις κολακείες και τις υποσχέσεις του αυτοκράτορα διακήρυττε την πίστη του και μιλούσε για τους ουράνιους θησαυρούς. Ο Διοκλητιανός οργίστηκε από τα λόγια του και διέταξε τους δήμιους να δέσουν τον Άγιο σε ένα μεγάλο τροχό για να κομματιαστεί το σώμα του. Μάλιστα ειρωνεύτηκε την ανδρεία του Αγίου και τον κάλεσε να προσκυνήσει τα είδωλα. Ο Γεώργιος ευχαρίστησε τον Θεό που τον αξίωνε να δοκιμαστεί και δέχτηκε με ευχαρίστησε να υποστεί το φοβερό αυτό μαρτύριο, που χώριζε σε μικρά λεπτά κομμάτια ολόκληρο το σώμα του, επειδή γύρω γύρω από τον τροχό υπήρχαν μπηγμένα κοφτερά σίδερα, που μοιάζανε με μαχαίρια. Πραγματικά μόλις ο τροχός κινήθηκε τα κοφτερά σίδερα άρχισαν να κόβουν το σώμα του. Τότε ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που έλεγε : «Μη φοβάσαι, Γεώργιε, γιατί εγώ είμαι μαζί σου» και αμέσως ένας άγγελος ελευθέρωσε τον Άγιο, λύνοντας τον από τον τροχό και θεραπεύτηκε όλο το καταπληγωμένο σώμα του.

Ο Γεώργιος αφού απέκτησε το θαυμάσιο παράστημα του, με όψη αγγελική, παρουσιάστηκε στον Διοκλητιανό που είχε πάει με άλλους να κάνει θυσία. Μόλις τον είδαν έμειναν όλοι έκθαμβοι και απορημένοι. Μερικοί δε ισχυριζόντουσαν ότι είναι κάποιος που του μοιάζει και άλλοι ότι είναι φάντασμα. Καθώς όμως σχολιάζανε το γεγονός, εμφανίστηκαν μπροστά στον βασιλιά δύο από τους αξιωματικούς του, ο Πρωτολέοντας και ο Ανατόλιος με χίλιους στρατιώτες και ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό. Ο Διοκλητιανός θύμωσε τόσο που έγινε έξαλλος και διέταξε να τους σκοτώσουν, πράγμα που έγινε αμέσως.

Έπειτα διέταξε να γεμίσουν αμέσως ένα λάκκο με ασβέστη και νερό και αφού ρίξουν μέσα τον Γεώργιο, να τον αφήσουν μέσα τρεις μέρες και τρεις νύχτες έτσι που να διαλυθούν και τα κόκκαλα του.

Πραγματικά οι δήμιοι ρίξανε τον Άγιο στον ζεματιστό ασβέστη και κλείσανε το στόμα του λάκκου. Μετά από τρεις μέρες ο Διοκλητιανός έστειλε στρατιώτες να ανοίξουν το λάκκο. Με μεγάλη τους έκπληξη όμως βρήκαν τον Γεώργιο όρθιο, μέσα στον ασβέστη και προσευχόταν. Το γεγονός εντυπωσίασε και προκάλεσε θαυμασμό και ενθουσιασμό στο λαό, που φώναζε: «Ο Θεός του Γεωργίου είναι μεγάλος». Ο Διοκλητιανός ζήτησε εξηγήσεις από τον Γεώργιο, που έμαθε τις μαντικές τέχνες και πως τις χρησιμοποιεί. Ο Γεώργιος τότε του απάντησε ότι τα γεγονότα ήταν αποτέλεσμα της θείας χάρης και δύναμης και όχι μαγείας και γοητείας.

Ο Διοκλητιανός οργισμένος διέταξε να του φορέσουν πυρακτωμένα παπούτσια με σιδερένια καρφιά και τον εξαναγκάσουν να περπατά. Ο Άγιος προσευχόταν και περπατούσε χωρίς να πάθει τίποτα. Πάλι διέταξε να τον φυλακίσουν και σκέφτηκε να φωνάξει του άρχοντες για να συσκεφτούν τι έπρεπε να κάμουν στον Γεώργιο. Και αφού τον δείρανε τόσο πολύ με μαστίγια και καταπλήγωσαν ολόκληρο το σώμα του Αγίου, τον παρουσίασαν στον Διοκλητιανό, που έμεινε έκπληκτος βλέποντας τον Γεώργιο να λάμπει σαν Άγγελος. Σκέφτηκε, λοιπόν, ότι το φαινόμενο αυτό οφειλόταν στις μαγικές του ικανότητες. Γι' αυτό κάλεσε τον μάγο Αθανάσιο (βλέπε 23 Απριλίου), για να λύσει τα μάγια του Γεωργίου.

Αβλαβής από το δηλητήριο
Ήλθε, λοιπόν ο μάγος Αθανάσιος, κρατώντας στα χέρια του δύο πήλινα αγγεία, όπου υπήρχε δηλητήριο. Στο πρώτο αγγείο το δηλητήριο προξενούσε τρέλα, ενώ στο δεύτερο τον θάνατο.

Αμέσως οδήγησαν τον Άγιο στον Διοκλητιανό και στον μάγο Αθανάσιο. Ο βασιλιάς διέταξε να του δώσουν να πιει το πρώτο δηλητήριο. Ο Άγιος χωρίς δισταγμό ήπιε το δηλητήριο του πρώτου δοχείου, αφού προηγουμένως προσευχήθηκε , λέγοντας: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ο ειπών καν θανάσιμον τι πίωτιν, ου μη αυτούς βλάψει, θαυμάστωσον νυν τα ελέη σου». Και δεν έπαθε απολύτως τίποτα!

Μόλις είδαν ότι δεν έπαθε απολύτως τίποτα, ο βασιλιάς διέταξε να του δώσει ο μάγος και το δεύτερο αγγείο. Το ήπιε και αυτό χωρίς να πάθει το παραμικρό. Τότε όλοι έμειναν έκπληκτοι από αυτό το θαύμα. Ο Διοκλητιανός εξακολουθούσε να επειμένει ότι για να μην πεθάνει ο Γεώργιος είχε δικά του μάγια. Ο μάγος Αθανάσιος που ήξερε πόσο δραστικά ήταν τα δηλητήρια, αφού γονάτισε μπροστά στον μάρτυρα, ομολόγησε την πίστη του στον αληθινό Θεό. Τότε ο Διοκλητιανός διέταξε και φόνευσαν τον Αθανάσιο αμέσως. Εκείνη την στιγμή έφθασε και η γυναίκα του Διοκλητιανού Αλεξάνδρα (βλέπε 21 Απριλίου), που ομολόγησε την πίστη της στον αληθινό Θεό. Και ο σκληρός και άκαρδος Διοκλητιανός διέταξε να την φυλακίσουν και την επομένη να της κόψουν το κεφάλι. Η Αλεξάνδρα ενώ προσευχόταν στην φυλακή, παρέδωσε την ψυχή της στα χέρια του Θεού.

Το μαρτυρικό τέλος του Αγίου
Ο Άγιος Γεώργιος κλείστηκε στην φυλακή και την νύκτα είδε στ' όνειρο του τον Χριστό, που του ανάγγειλε ότι θα πάρει το στεφάνι του μαρτυρίου και θα αξιωθεί της αιωνίου ζωής. Σαν ξημέρωσε διατάχτηκαν οι στρατιώτες από τον ο Διοκλητιανό να παρουσιάσουν μπροστά του τον Άγιο. Πραγματικά ο Άγιος βάδιζε γεμάτος χαρά προς τον βασιλέα, επειδή προγνώριζε ότι έφτασε το τέλος του. Μόλις λοιπόν τον αντίκρισε ο Διοκλητιανός, του πρότεινε να πάνε στον ναό του Απόλλωνα για να θυσιάσει στο είδωλο του. Όταν μπήκε ο Άγιος στον ναό, σήκωσε το χέρι και αφού έκανε το σημείο του σταυρού διέταξε το είδωλο να πέσει. Αμέσως τούτο έπεσε και έγινε κομμάτια.

Ο ιερέας των ειδώλων και ο λαός τόσο πολύ θύμωσαν, που φώναζαν στον βασιλέα να θανατώσει τον Γεώργιο. Ο Διοκλητιανός έβγαλε διαταγή και του έκοψε το κεφάλι.

Ο πιστός υπηρέτης του Αγίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του Αγίου, παρέλαβε το Άγιο λείψανο του Μάρτυρα μαζί με αυτό της μητέρας του Αγίας Πολυχρονίας (βλέπε 23 Απριλίου) και το μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση.

Κατά την Εκκλησία μας, ο ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας είναι ο μαργαρίτης ο πολύτιμος, ο αριστεύς ο θείος, ο λέων ο ένδοξος, ο αστήρ ο πολύφωτος, του Χριστού οπλίτης, της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος.

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Η Εορτή της Ζωοδόχου Πηγής (21-4-17)

Η ΖΩΟΔΟΧΟΣ ΠΗΓΗ ΚΑΙ Ο ΟΜΩΝΥΜΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Την Παρασκευή της Διακαινησίμου, η Eκκλησία μας εορτάζει την εορτή της Zωοδόχου Πηγής. H εορτή αυτή ανήκει στις λεγόμενες κινητές εορτές του εκκλησιαστικού έτους. Kινητές λέγονται οι εορτές του Tριωδίου και του Πεντηκοσταρίου, που έχουν ως κέντρο την ημέρα του Πάσχα.


Oι εορτές αυτές ονομάζονται κινητές, γιατί δεν έχουν σταθερή ημερομηνία, εν αντιθέσει με τις άλλες εορτές του εκκλησιαστικού έτους που έχουν σταθερά ημερομηνία και λέγονται ακίνητες. Των κινητών εορτών η ημερομηνία κάθε χρόνο αλλάζει.
Eξαρτάται από την ημερομηνία του Πάσχα. Όταν το Πάσχα είναι πρώιμο, έρχονται και αυτές ενωρίτερα· όταν το Πάσχα είναι όψιμο, αυτές έρχονται αργότερα. H εορτή της Zωοδόχου Πηγής εορτάζεται την Παρασκευή της Διακαινησίμου, δηλαδή την εβδομάδα που ακολουθεί αμέσως μετά το Πάσχα. Mετά την Aνάσταση είναι η πρώτη εορτή του Πεντηκοσταρίου. Eορτάζεται την ωραία εποχή της ανοίξεως μέσα στο κλίμα της πασχαλινής χαράς και αγαλλιάσεως.
H Zωοδόχος Πηγή είναι μία εορτή πρός τιμήν της Παναγίας. δεν έχει σχέση με τη ζωή της υπεραγίας Θεοτόκου, όπως οι άλλες γνωστές θεομητορικές εορτές, λόγου χάριν τα Eισόδια, ο Eυαγγελισμός ή η Kοίμησις της Θεοτόκου. H εορτή αυτή έχει σχέση με τις θαυμαστές επεμβάσεις της Παναγίας πρός σωτηρίαν δυστυχών και ταλαιπώρων ανθρώπων που την επικαλέσθηκαν με πίστη.
H Zωοδόχος Πηγή μας υπενθυμίζει τα θαύματα, που έκανε η Παναγία σε ένα ορισμένο ναό της στον τόπο εκείνο που προκαλεί τη συγκίνηση κάθε Έλληνος.
Aπό πού έχει την αρχή της η εορτή της Zωοδόχου Πηγής;
Σχετικά με την αποκάλυψη του Αγιάσματος υπάρχουν δυο εκδοχές:
Α.Πρίν από 1500 περίπου χρόνια σε κάποια εξοχή της Kωνσταντινουπόλεως, κάπου εκεί σ’ έναν έρημο δρόμο, ένας δυστυχισμένος άνθρωπος φώναζε «βοήθεια!». Kανείς δεν τον άκουγε, καμία σημασία δεν του έδιναν στον έρημο εκείνο τόπο. Πέρασε όμως από το σημείο εκείνο ένας άνθρωπος σπλαχνικός, που είχε καρδιά με αγάπη. Άκουσε τη φωνή του δυστυχισμένου, που ζητούσε βοήθεια, και έσπευσε να τον βρει και να τον βοηθήσει όσο μπορούσε.
Tον βρήκε σε ελεεινή κατάσταση. Ήταν τυφλός και έμενε εκεί. Kάποιος τον είχε πετάξει στον έρημο εκείνο τόπο και τον είχε αφήσει ασπλάχνως μόνο του. O τυφλός είχε μέρες νηστικός, πεινασμένος και διψασμένος. O εύσπλαχνος άνθρωπος, που τον βρήκε, τον πήρε από το χέρι και τον χειραγώγησε. O τυφλός του λέει·―Έχω μέρες να πιώ νερό· σε παρακαλώ, νεράκι θέλω. Eκείνος έψαξε. Mπήκε σ’ ένα δάσος. Προχώρησε για να βρει πηγή. Δεν βρήκε. Tότε ακούει μια φωνή, μιά μυστηριώδη φωνή·―Δεν χρειάζεται να αγωνιάς.
Tο νερό είναι κοντά. Προχώρει και θα το βρεις.Προχωρεί αρκετό διάστημα μέσα στο δάσος, αλλά και πάλι δεν βρήκε καθόλου νερό. Aκούει ξανά τη φωνή·
―Mην απογοητεύεσαι. Προχώρει και θα βρείς.Προχώρησε λίγο ακόμα μέσα στο δάσος. Kαι τότε εκεί βρίσκει ένα γάργαρο δροσερό νερό. Έδωσε στο διψασμένο να πιει. O τυφλός ήπιε και ευφράνθηκε.Tότε άκουσε πάλι τη φωνή·
―Πλύνε του, λέει, τα μάτια που είναι τυφλά, και τότε θα μάθεις αμέσως, ποιά είμαι εγώ, που κατοικώ εδώ από πολλά χρόνια.
Πράγματι του έπλυνε τα τυφλά μάτια, και ο τυφλός είδε το φως του, έγινε αμέσως καλά με τη βοήθεια της Παναγίας, που φανέρωσε έτσι την ζωοδόχο πηγή της.Aς μην πιστεύουν οι άπιστοι, δικαίωμά τους. Eμείς πιστεύουμε, ότι πέρα της ύλης συμβαίνουν γεγονότα τεράστια, τα οποία εμείς ονομάζουμε θαύματα, οι δε άλλοι τα εμπαίζουν και τα κοροϊδεύουν. Aλλ’ εμείς πιστεύουμε στά θαύματα τα οποία έκανε ο Θεός και η Παναγία.Mετά λοιπόν τί έγινε;
Ποιός ήταν αυτός ο εύσπλαχνος άνθρωπος; Mια λεπτομέρεια δεν είναι αυτή της ζωής; Aλλά ακούστε τη συνέχεια. Aυτός που έκανε την αγαθή αυτή πράξι ήταν ένας άγνωστος και άσημος στή Pωμαϊκή αυτοκρατορία. Mικρός, τιποτένιος, ασήμαντος άνθρωπος, που κανείς δεν τον ήξερε και κανείς δεν έκανε λόγο γι’ αυτόν στά σαλόνια της Kωνσταντινουπόλεως ούτε πουθενά αλλού. Ήταν ένας ταπεινός άνθρωπος μακέλλης στο επάγγελμα, δηλαδή κρεοπώλης. Ήταν ο Λέων. Ποιος Λέων; O μετέπειτα αυτοκράτωρ Λέων ο A΄ ο Θραξ, ο λεγόμενος και Mακέλλης (457-474).
Όσοι διαβάζουν ιστορία ξέρουν, ότι αυτός ήτανε ένας από τους ενδόξους βασιλείς, διότι κατετρόπωσε τους Γότθους. Ήταν αγαθός και πράος.Aυτόν λοιπόν τον ταπεινό και φιλεύσπλαχνο άνθρωπο, η Θεία πρόνοια τον πήρε ύστερα από λίγα χρόνια από τη θέσι του κρεοπώλου και τον έκανε αυτοκράτορα της μεγαλυτέρας αυτοκρατορίας του τότε κόσμου, του Bυζαντίου, που ως φάρος επί χίλια χρόνια, εις πείσμα των δαιμόνων, εφωταγώγησε ολόκληρη την ανθρωπότητα.O Λέων, όταν έγινε αυτοκράτωρ, δεν λησμόνησε το περιστατικό αυτό.
Θυμήθηκε τη λεπτομέρεια αυτή της ζωής του, έσπευσε στον τόπο εκείνο και οικοδόμησε εκεί μεγάλο ναό πρός τιμήν της Zωοδόχου Πηγής της υπεραγίας Θεοτόκου. Kαι κάτω, στά υπόγεια του ναού αυτού, ανέβλυζε γάργαρο και κρυστάλλινο νερό, το οποίο ήτο θαυματουργό. στον τόπο αυτό, που λέγεται Mπαλουκλί, συνέρρεαν χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλα τα μέρη της αυτοκρατορίας. Kαι είναι γεγονός, δεν είναι ψέματα, ότι η πηγή αυτή έκανε μεγάλα και σπουδαία θαύματα. Aγιασμένο νερό βγαίνει από τη γη και θαυματουργεί.
Aκόμη και Tούρκοι και Tουρκάλες πηγαίνουν στην εκκλησία αυτή της Kωνσταντινουπόλεως, παίρνουν αγιασμένο νερό και θεραπεύονται. O ναός της Zωοδόχου Πηγής γκρεμίστηκε εκ θεμελίων κατ’ επανάληψιν και ανοικοδομήθηκε πάλι από ευσεβείς αυτοκράτορες, και ιδίως από τον ένδοξο αυτοκράτορα Iουστινιανό. O ναός αυτός έχει ιστορία, είναι ιστορικός. Yπάρχει ακόμη και σήμερα. σε όσους επισκέφθηκαν την Kωνσταντινούπολη ο ναός αυτός είναι γνωστός ως ο ναός του Mπαλουκλί, στον οποίο πρό ετών, το 1955, βέβηλοι Tούρκοι ώρμησαν και δεν μπορώ να εκφράσω τί βεβηλώσεις έκαναν.
Β.Η δεύτερη εκδοχή: Την εξιστορεί ο ιστορικός Προκόπιος, τοποθετείται χρονολογικά στις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ. και αναφέρεται στον Ιουστινιανό. Ο Ιουστινιανός κυνηγούσε σε έναν πολύ όμορφο τόπο με πολύ πράσινο, νερά καί δένδρα. Εκεί, σε όραμα, είδε ένα μικρό παρεκκλήσι, πολλούς ανθρώπους και έναν ιερέα μπροστά σε μία πηγή. «Είναι η Πηγή των Θαυμάτων» του είπαν. Και έχτισε εκεί μοναστήρι με υλικά που περίσσεψαν από την Αγιά Σοφιά.
Aυτό είναι το ιστορικό του ναού αυτού, ο οποίος σώζεται μέχρι και σήμερα και συνδέεται με την ιστορία του γένους μας. Aδελφοί μου! Όπως στο Mπαλουκλί εορτάζουν την ημέρα της Zωοδόχου Πηγής και ο ναός εκείνος της Θεοτόκου είναι πηγή θείων δωρεών, έτσι να πιστεύουμε, ότι και κάθε εκκλησία που έχει ορθόδοξο παπά και λειτουργεί και τελούνται τα άγια μυστήρια, είναι μία ζωοδόχος πηγή. Στήν Eκκλησία τρέχει το νερό το αθάνατο της διδασκαλίας του Kυρίου ημών Iησού Xριστού.
Tο νερό αυτό ξεδιψά. Σβήνει τη μεταφυσική δίψα του ανθρώπου.Στήν Eκκλησία επίσης τρέχει το νερό το αθάνατο της θείας χάριτος, που πηγάζει από την υπερτάτη θυσία του Kυρίου ημών Iησού Xριστού. Tο νερό αυτό θεραπεύει. Δίνει την υγεία στις ανάπηρες και τραυματισμένες ψυχές, διά πρεσβειών της Παναγίας. Aμήν.
Σήμερα στην αυλή της Ζωοδόχου Πηγής βρίσκονται οι τάφοι των Οικουμενικών Πατριαρχών. Το Αγίασμα βρίσκεται στον υπόγειο Ναό και αποτελείται από μαρμαρόκτιστη πηγή.

Επιμέλεια: Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΖΑΓΧΑΙΟΣ (20 Απριλίου)


Ο άγιος Ζακχαίος, όπως είναι γνωστόν από την Ευαγγελική περικοπή που διαβάζεται κάθε χρόνο στους Ιερούς Ναούς και είναι ειλημμένη από το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον (ιθ 1-10), ήταν αρχιτελώνης και πλούσιος και ζητούσε να δη τον Χριστό. Όταν, λοιπόν, άκουσε ότι θα περάσει από την Ιεριχώ ανέβηκε σε μια μουριά, επειδή ήταν μικρού σωματικού αναστήματος, για να τον δει. Ο Χριστός τον είδε και του είπε: «κατέβα γρήγορα, διότι πρέπει να μείνω στο σπίτι σου σήμερα». Μάλιστα, τον προσφώνησε με το όνομά του παρ’ όλο που ως άνθρωπος δεν τον γνώριζε και δεν τον είχε δει ποτέ. Ο Ζακχαίος κατέβηκε αμέσως και τον υποδέχθηκε με χαρά, ενώ οι παρόντες άρχισαν να γκρινιάζουν και να παραπονούνται επειδή πήγε να μείνει στο σπίτι ενός αμαρτωλού, ωσάν αυτοί να ήσαν αναμάρτητοι.
Αλλά ο Χριστός πήγε στο σπίτι του Ζακχαίου αφ’ ενός μεν γιατί επισκέπτεται, χωρίς διακρίσεις, όλους εκείνους οι οποίοι Τον θέλουν και Τον αναζητούν με πόθο, αφ’ ετέρου δε γιατί είδε την καρδιά του αρχιτελώνη να φλέγεται από την αληθινή μετάνοια και την επιθυμία για διόρθωση. Πράγματι ο Ζακχαίος έδειξε έμπρακτα την μετάνοιά του, αφού διεκήρυξε δημοσίως ότι την μισή περιουσία του την δίνει στους φτωχούς και σε εκείνον που τυχόν αδίκησε θα του το αποδώση στο τετραπλάσιο. Γι’ αυτό και αξιώθηκε να ακούση από το στόμα του Χριστού τον γλυκύτατον εκείνο λόγο, «ότι σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτω εγένετο».
Σύμφωνα με την Παράδοση, ο Ζακχαίος, μετά την Ανάληψη του Χριστού, ακολούθησε τον Απόστολο Πέτρο, από τον οποίο χειροτονήθηκε Επίσκοπος Καισαρείας.

Από ανάρτηση του π. Τιμόθεου Ηλιάκη στο FB

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Κάλεσμα εορτής Ζωοδόχου Πηγής.


ΧΡΙΣΤΌΣ ΑΝΈΣΤΗ ΑΔΕΛΦΟΊ ΜΟΥ ΜΕ ΠΟΛΎ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΔΈΟΣ ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΎΜΕ ΣΤΗΝ ΖΩΟΔΟΧΟ ΠΗΓΉ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ ΌΠΟΥ ΠΑΝΗΓΥΡΊΖΕΙ ΑΎΡΙΟ ΠΈΜΠΤΗ ΠΑΡΑΜΟΝΉ 20 ΑΠΡΙΛΊΟΥ ΚΑΙ ΏΡΑ 6 ΜΜ ΘΑ ΓΊΝΕΙ Ο ΠΑΝΗΓΎΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣΤΑΤΟΥΝΤΩΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΑΣ ΚΚ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 21 ΑΠΡΙΛΊΟΥ ΚΑΙ ΏΡΑ 7ΠΜ ΈΩΣ 10 ΠΜ ΌΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΉ ΘΕΊΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ .

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΜΕ ΠΟΛΎ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ. ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΕΝΏΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΕΎΧΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΊΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΆΛΗ ΠΎΡΙΝΗ ΦΛΌΓΑ ΠΡΟΣΕΥΧΉΣ ΚΑΙ ΔΟΞΟΛΟΓΊΑΣ ΠΡΟΣ ΤΙΜΉΝ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΌΚΟΥ. ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΙΚΕΤΕΥΣΟΥΜΕ ΌΛΟΙ ΜΑΖΊ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΎΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΠΆΖΕΙ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΏΡΑ ΜΑΣ. ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΑΝΑΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΕΝΏΠΙΟΝ ΤΗΣ. ΕΛΆΤΕ ΝΑ ΓΊΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΜΕΓΆΛΗ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ. ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ. ΚΑΤΌΠΙΝ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΏΝ ΘΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΚΈΡΑΣΜΑ ΔΙΑ ΌΛΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΆΛΟΓΟΣ ΜΕ ΌΛΟΥΣ.

Π. Χρήστος Δημητρόπουλος

Κυριακή 16 Απριλίου 2017

Ανάσταση στο Ναό της Ζωοδόχου Πηγής. (15-4-17)

Άφιξη Αναστάσιμου φωτός στο Ναό.


Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανατω θάνατον πατησας και τοις εν τοις μνημασι ζωήν χαρισάμενος.

Πλήθος κόσμου για άλλη μια χρονιά στο μικρό μας εκκλησάκι.


Ο Θεός να σ έχει πάντα καλά πάτερ Χρήστο να είσαι πάντα κοντά μας που ολη αυτή τη Μεγάλη Εβδομάδα έδωσες όλο σου τον εαυτό και μας έκανες να νιώσουμε λεπτό προς λεπτό όλα τα πάθη του Κυρίου Ιησού Χριστού σα να τα ζούσαμε κι εμείς..σα να ειμασταν εκεί μάρτυρες μπροστά σε ολο αυτό το μεγαλείο του Θείου δράματος μέχρι και την χθεσινή Ανάσταση του Χριστουλη μας.

Δεύτε λάβετε Φως

Η αγάπη και η θέρμη σας εχουν φέρει κοντά στον Ιησού ενα σωρό ανθρώπους και ειδικά νέα παιδιά που κατακλύζουν το εκκλησάκι μας.

Ο π. Χρήστος μοιράζει κόκκινα αυγά σε όλους στις 2 ή ώρα τα ξημερώματα μετά το τέλος της Αναστάσιμης ακολουθίας

Αγαπάτε όλους και σας αγαπάμε πολύ.Θα είμαστε πάντα δίπλα σας.



Κείμενο-Φωτογραφίες: Κατερίνα Λυκούργου