Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Κήρυγμα Κυριακής της Τυροφάγου  (26-2-17) π. Χρήστου Δημητρόπουλου


                       
                                                                                                                                                                                                                                                

    Αδελφοί μου, εν Χριστό στο άκουσμα δύο λέξεων της έχθρας και του μίσους τρόμος μας κυριεύει ,φόβος μέγας, απέχθεια και αποστροφή και δεν έχουμε άδικο. Η έχθρα προξενεί μεγάλες κοινωνικές πληγές. Το μίσος χωρίζει τους ανθρώπους, διαλύει τις οικογένειες.     Κι αυτούς ακόμα που είναι φυσικό να είναι αγαπημένους όπως γονείς, αδέλφια, συγγενείς και τους κάνει εχθρούς. Γιατί άραγε; Γιατί δεν έχουν ή δεν βρίσκουν την δύναμη να συγχωρήσει ο ένας τον άλλο. Και το αποτέλεσμα; Φρικτό και δυσώδες. Ο ένας ένας εκδικείται τον άλλο. Την εκδίκηση την διαδέχεται το έγκλημα. Το αποτέλεσμα είναι το ένα έγκλημα να ακολουθεί το άλλο και να γίνετε μια σειρά ολόκληρη τραγικών εγκλημάτων που βυθίζουν σε πένθος και αναστατώνουν την κοινωνία. Για τη θεραπεία της τρομερής αυτής κοινωνικής μάστιγας και πληγής μας δίνει σπουδαίο και σημαντικό δίδαγμα ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός στην ευαγγελική περικοπή λέγοντας μας : “εάν αφήτε λέγει τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο Ουράνιος”. Δηλαδή εάν συγχωρείτε στους άλλους ότι σας φταίνε, θα συγχωρήσει κι ο Θεός ο Ουράνιος Πατέρας σας και τα δικά σας αμαρτήματα όσα έχετε κάνει.
    Αδελφοί μου ξέρετε τι σημαίνει Άφεση; Συγχώρεση!!! Είναι η εξόφληση των χρεών μας που έχουμε απέναντι στο Θεό. Είναι το σβήσιμο των αμαρτιών, το σχίσιμο του τεφτεριού που έχουμε ανεξόφλητους λογαριασμούς. Γιατί αδελφοί μου όλοι έχουμε χρέη στα ταμεία του Ουρανού.  Το σβήσιμο λοιπόν των λογαριασμών μας μέσα από την Άφεση=Συγχώρεση έχει ως αποτέλεσμα το ελάφρωμα της συνειδήσεως. Γαλήνη και ειρήνη Θεϊκή αρχίζει μέσα μας να επικρατεί. Ανέβασμα σε κόσμους ωραίους, ιδανικούς, γεμάτους με χαρά και ευτυχία διαρκής. Αδελφοί μου με το να συγχωρούμε καταφέρνουμε την κατάκτηση των θησαυρών της βασιλείας των Ουρανών που δεν αφαιρούνται ποτέ. Ο Θεός ο Ουράνιος Πατήρ μας δωρίζει με ένα όρο όλη αυτή την ευτυχία ,τη χαρά και την γαλήνη μέσα μας με το να θέλουμε να μοιάσουμε Σ’αυτόν ως προς την αγαθότητα και την ανεξικακία. Θα πρέπει να συγχωρούμε και εμείς όσους μας φταίνε, όπως εκείνος σπλαχνικά και με όλη την αγάπη του μας συγχωρεί διαρκώς και εμάς που συνεχώς είμαστε παραβάτες, καταπατητές και βέβηλοι του Θελήματος Του και των Θείων νόμων Του. Παραβαίνοντας τον Όρο Του στο να συγχωρούμε υπογράφουμε την καταδίκη μας. Στερώντας έτσι από μόνοι μας την ευσπλαχνία Του Θεού. Την απόφαση Του ο Κύριος την είπε καθαρά και φανερά:΄΄εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών΄΄. Αδελφοί μου δεν είναι ένα και δυο και τρία τα αμαρτήματα μας προς Τον Θεό. Βάρος μέγα που δεν μπορεί να υπολογιστεί. Παλιά και νέα και σύγχρονα όλα μένουν ανεξόφλητα και βαραίνουν τον λογαριασμό μας. Όταν λοιπόν δεν συγχωρούμε τους άλλους καταδικάζουμε τον εαυτό μας. Αντίθετα ότι χαρίζουμε στους άλλους το κερδίζουμε εμείς οι ίδιοι.
    Μας φταίει ο συνάνθρωπος μας. Μας μίλησε άσχημα, μας συκοφάντησε, μας επιτέθηκε...Πως λοιπόν θα δείξουμε την αδράνεια μας; Πως θα φανούμε ανώτεροι του; Μήπως εάν ανταποδώσουμε τα ίσα; ΄΄Εν αμίλλαις πονηραίς αθλιότερος ο νικήσας΄΄ μας λέγει ο Μέγας Βασίλειος. Δηλαδή ο χειρότερος είναι εκείνος που νικά στους πονηρούς αγώνες. Υπάρχει γενναιότερη και ωραιότερη αντιμετώπιση από την γενναιοφροσύνη που χαρίζει Συγνώμη; Θυμηθείτε τον Ιωσήφ που αναγνώρισε τους αδελφούς του που τον πούλησαν; Τον Δαβίδ όταν έπεσε ο Σαούλ στα χέρια του; Τον πρωτομάρτυρα Στέφανο με πόση θέρμη προσευχήθηκε για εκείνους τον λιθοβολούσαν; Τον Άγιο Διονύσιο της Ζακύνθου που έκρυψε κάτω από το ράσο του τον Δολοφόνο του αδελφού του ώστε να μην το συλλάβουν οι χωροφύλακες; Δεν θαυμάζουμε άραγε την ανωτερότητα τους; την μεγαλοψυχία τους; το ψυχικό κάλλος τους; την δύναμη τους; Αλλά και όταν δεν ανταποδώσουμε το κακό που μας έκαναν και δεν εκδικηθούμε συνεχίζουμε όμως εσωστρέφοντας να το ξαναφέρνουμε στο νου μας και τότε πρέπει να προσέξουμε πολύ. Αν αισθανόμαστε κακίες και μίσος αργά ή γρήγορα θα διαφθείρουμε την καρδιά μας με μνησικακία, θα την κάνουμε ακατάλληλη για να αναπαύεται μέσα της Εκείνος που πάνω από το Σταυρό είπε: “πάτερ άφες αυτοίς...” Πως θα μπορέσουμε να έχουμε μέρος στην Βασιλεία Του; Σταθείτε λοιπόν Δυνατοί Συγχωρητικοί, ανεξίκακοι. Ας Ξεχάσουμε ότι δυσάρεστο μας προξένησε οποιοσδήποτε άλλος. Κάθε νίκη ανεξικακίας θα ελκύει όλο και περισσότερο την Χάρη και την Δύναμη Του Κυρίου μέσα στην Καρδιά μας. Πόσο γεμάτοι θα αισθανόμαστε τότε !!!!!!! Πόσο ευτυχισμένοι θα είναι η Οικογένεια μας, η κοινωνία μας όπου ζούμε όταν όλοι μας κατορθώσουμε να συγχωρούμε τους άλλους σε ότι και αν μας φταίνε!!!!! Τότε Ευλογιά Θεού θα Βασιλεύει!!! “Εύχομαι εκ βάθους καρδιάς ο Θεός επιτέλους να Βασιλεύσει στην καρδιά μας χάρη της ανεξικακίας μας της συγχωρητικότητος μας και της απέραντης Αγάπης μας . Αμήν”



Π. Χρήστος Δημητρόπουλος

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Εσπερινός της συγγνώμης στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής. (26-2-17)


Φωτογραφίες από τον εσπερινο της συγγνωμης...μοναδικη εμπειρια...ενας ενας ζηταγε συγγνωμη απο τον διπλανό του, με δακρυα στα ματια και φιλωντας ταυτοχρονα ο ενας το χερι του αλλου δημιουργωντας ενα κυκλο....



...ως δραματοθεραπευτρια μπορω να ομολογησω οτι δεν εχω βιωσει τοση λυτρωτικη και θεικη κατασταση...

Σε ευχαριστουμε Πατηρ Χρηστο για αυτα που μας χαριζεις απλόχερα!!!

Αγγελική.


Ευχές και παραινέσεις για την Αγία Τεσσαρακοστή....(π. Χρήστου Δημητρόπουλου)


ΚΑΛΉ ΚΑΙ ΑΓΊΑ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΜΕ ΠΟΛΎ ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΉ ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΆΘΕΣΗ ΈΜΠΡΑΚΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ.


ΑΣ ΠΕΤΆΞΟΥΜΕ ΤΑ ΣΚΟΥΠΊΔΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΑΣ ΜΕ ΚΑΘΑΡΉ ΕΞΟΜΟΛΌΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΌ .ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΑΣ ΣΥΝΧΩΡΕΣΟΥΜΕ ΤΟ ΌΤΙ ΜΑΣ ΑΔΊΚΗΣΕ ΤΟ ΌΤΙ ΚΙΝΉΘΗΚΕ ΑΠΈΝΑΝΤΙ ΜΑΣ ΜΕ ΣΥΚΟΦΑΝΤΊΑ ΤΟ ΌΤΙ ΜΑΣ ΠΊΚΡΑΝΕ ΘΕΟΣ ΧΩΡΈΣΕΙ ΝΑ ΠΟΎΜΕ ΈΜΠΡΑΚΤΑ ΜΈΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΉ ΜΑΣ.

ΑΣ ΠΕΡΠΑΤΉΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΡΌΜΟ ΤΗΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΖΩΉΣ ΜΕ ΠΡΆΞΕΙΣ ΚΑΙ ΌΧΙ ΜΕ ΛΌΓΙΑ ΜΌΝΟ ΠΟΥ ΚΙΝΟΎΝΤΑΙ ΣΕ ΙΔΕΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ .ΑΓΚΆΛΙΑΣΤΕ, ΣΥΝΧΩΡΗΣΕΤΕ, ΑΓΑΠΗΣΤΕ, ΠΕΊΤΕ ΓΛΥΚΌ ΛΌΓΟ, ΒΆΛΤΕ ΤΑΠΕΊΝΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΆ

ΣΑΣ.ΠΕΡΠΑΤΗΣΑΤΕ ΔΡΌΜΟ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑΣ ΔΡΌΜΟ ΑΓΆΠΗΣ .ΕΎΧΟΜΑΙ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΑ ΒΆΘΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΉΣ ΚΑΡΔΙΆΣ ΜΟΥ ΚΑΛΉ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΛΉ ΜΕΤΑΝΟΙΑ.

ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΚΑΙ ΑΓΆΠΗΣ ΙΗΣΟΎ ΧΡΙΣΤΟΎ

ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

"KAKIA, TO ΣΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ" (Κήρυγμα 19ης Φεβρουαρίου 2017, π. Χρήστου Δημητρόπουλου)




Αδελφοι μου η κακία ειναι θανατος ειναι νυχτα.Αυτο το σαρακι μας κυριευει μας κανει να μην βλέπουμε,να μην μπορουμε να κανουμε πραξεις συμφωνα με την διδασκαλία του Χριστού μας.Αδελφοι μου οι νεκροί ειναι άσχημοι και πολλες φορες αναδίδουν δυσωδία έτσι και οι ψυχές εκείνων που ζούν μέσα στην κακία είνα γεμάτες απο πολλή ακαθαρσία. Δυστυχώς όταν αρχίσει η κακία να μας κυριεύει και δεν την εμποδίσουμε να παρει μέσα μας εκταση τότε δεν γινετε στο τέλος να την μαζέψουμε με αποτέλεσμα συνεχως να γίνετε πιο ισχυρη και δυνατη μεσα μας. Το μεγαλύτερο κακό που μπορούμε να προξενήσουμε στον εαυτό μας είναι να διατηρησουμε στα διαμερίσματα της ψυχής μας το δηλητήριο της μνησικακίας.Αυτός που θέλει να λέγεται και να είναι γνησιος χριστιανός θα πρεπει να μην διατηρει μνησικακία στην ψυχή του γιατι ο δρόμος των μνησίκακων οδηγεί στον ψυχικό θανατο,ενω στον άνθρωπο που συγχωρεί τον πλησίον του τότε έρχεται ο Θεός να του δώσει φως μεσα στον κοσμο της ψυχής του και συναμα να δώσει πλήρη συγχωρεση.. Οταν δεις αδελφέ μου τον εχθρο να πέφτει στα χέρια μας μην νομισουμε οτι είναι ευκαιρια εκδικησεως αλλα ευκαιρια δικου σου καλού,δικής σου σωτηριας.Ευκαιρια μεγάλη να δώσουμε θεια οικονομια στον εχθρο μας λέγοντας πολυ απλά και με παρρησία καρδιας..."σε συγχωρω και σε αγαπω" Ο αγώνας μας καθίσταται μεσω της διδασκαλίας του Χριστού να είμαστε αργοί στην δάπραξη του κακού και ταχύτατοι την σωτηρια και διαπραξη του καλου. Ο Αγιος Νικόδημος ο Αγιορειτης αυτος ο μεγας αγιος της προσευχής αλλά και των ορθοδοξων στοχασμων μας λέγει οπως το χάλκωμα γεννα΄απο μονο του την σκουρια έτσι και η διεφθαρμενη φυση μας γεννα απο μεσα μας την κακία.Το σαρακι της κακιας τρώει,γδέρνει και ξεσκίζει τον έσω κόσμου του ανθρωπου που το βάζει μεσα του. Η παραμονη και η κυοφορία του κακού και της μνησικακίας καταστρεφει τις κυψέλες της ψυχής και αντι μέλι και γλυκυτητα η ψυχη και η καρδια παραγει δυστυχως δηλητηριο που φαρμακωνει τοσο τον ίδιο κακο άνθρωπο οσο και οτι ζεί γύρω του ακομα και τον αερα.. Αδελφοι μου η διδασκαλία αλλα και η ζωη του Ιησου Χριστου όπου κινηθηκε διδάσκοντας την αγαπη αλλα και με την ζωή του πραττοντας την συγχώρεση και την γλυκυτητα της ψυχής ως δώρο σε καθε ψυχη ανθρωπου δίκαιου και αδικου. Αδελφε μου ευλογημενε προσκηνητη του ευλογημενου Ιερου ναου τουτου βάζοντας την κακία μεσα μας να μεγαλωνει και να παιρνει οντοτητα κανουμε επι του εαυτου μες αυτοχειριά δηλαδη αυτοκτονια. Εαν ρίξουμε επανω σε ενα μαρμαρο οξυ και το αφήσουμε να στεγνωσει επανω του τοτε το μαρμαρο θα καταστραφει και θα τρυπησει ετσι και η κακία αν μεινει επανω μας συνεχως και δεν την ξεπλυνουμε με την συγχωρεση και την καλοσυνη τοτε η ψυχη μας θα τρυπήσει και θα καταστραφει. Υπάρχει ελπίδα να βγαλουμε την μαυρίλα και το σκοταδι απο τις ψυχες μας συγχωρωντας διδοντας αφεση,διδοντας αγαπη,διδοντας αγκαλια στον εχθρο κα συκοφαντη μας, αλλα και ανθρωπο που εχει συντελεσει την καταστροφη μας η ακόμα και την διαβολη της προσωπικοτητητας μας. Η κακία δεν φεύγει απο επανω μας με κακή βούληση αλλά με καλη προαιρεση και Αγάπη Ιησου Χριστου. Αδελφοι μου ευλογημενοι έρχεται η Αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστη οπου ειναι περιοδος μετανοιας καθαρσης ανασυνταξης ψυχης και σωματος. Βάλτε το μελι της αγαπης στη ζωη σας ωστε να ερθει να γλυκανει καθε κυψελιδα της ψυχης σας. Δωστε το φαρμακο της αγκαλιας και πεταξτε το φαρμακι της μνησικακιας. Χορηγηστε στους αρρωστους εχθρους μας την αντιβιωση της συγχωρεσης. Στρώστε σκεπασματα ζεστα και μαλακα στην υφη ώστε οι ψυχες των ανθρωπων ζεσταθουν και αναπαυθουν δίπλα σας. Παραθέστε γεύμα ωφελιμου τροφης με βιταμινες και ιχνοστοιχεια που μεσα τους εχουν πλουσια το δικο σας ελεος και την δικη σας καλη προαιρεση ωστε οι πεινασμενοι εχθροι μας να στηριχτουν με τροφη και δυναμη για να μην πεσουν στα δοντια του διαβολου. ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΘΕΙΑ ΧΑΡΙΣ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΟΛΟΥς ΜΑΣ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ,ΑΓΑΠΗ ΣΤΟΡΓΗ ΚΑΙ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΑΣ.
ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΟΥ ΕΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ ΑΓΑΠΗΣ ΠΑΤΗΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ. ......ΕΝΘΕΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 19-2-17.....

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

“ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ”. Η Υπέροχη Ευχή!! Το πιο δυνατό όπλο του πιστού!!


Όλη η τέχνη είναι αυτή ακριβώς. Είτε περπατάς είτε κάθεσαι, είτε στέκεσαι, είτε εργάζεσαι, είτε βρίσκεσαι στην εκκλησία, άσε τη προσευχή αυτή να γλιστρήσει από τα χείλη σου “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με” με τη προσευχή αυτή στην καρδιά σου θα βρεις εσωτερική ειρήνη και γαλήνη σώματος και ψυχής ( Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ)
Η ευχή του Ιησού είναι εργασία κοινή των αγγέλων και των ανθρώπων. Με την προσευχή αυτή οι άνθρωποι πλησιάζουν σύντομα την ζωή των αγγέλων. Η ευχή είναι η πηγή όλων των καλών έργων και αρετών και εξορίζει μακριά από τον άνθρωπο τα σκοτεινά πάθη. Σε σύντομο χρόνο κάνει τον άνθρωπο ικανό να αποκτήσει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Απόκτησε την, και πριν πεθάνεις θα αποκτήσεις ψυχή Αγγελική. Η ευχή είναι θεϊκή αγαλλίαση. Κανένα άλλο πνευματικό όπλο δε μπορεί να αναχαιτίσει τόσο αποτελεσματικά τους δαίμονες. Τους κατακαίει όπως η φωτιά τα βάτα. (Οσίου Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ)
Λέγε ακατάπαυστα την ευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” με τη γλώσσα και με τον νου. Όταν η γλώσσα κουράζεται ας αρχίζει ο νους. Και πάλιν όταν ο νους βαρύνεται, η γλώσσα . Μόνον να μην παύεις. Λοιπόν όταν ευχόμενος κρατάει τον νου του να μην φαντάζεται τίποτα, αλλά προσέχει μόνον στα λόγια της ευχής. (Γέρων Ιωσήφ)
Δια της ευχής “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” θα κερδίσεις το παν. Δια της ευχής καθαρίζεται ο άνθρωπος, λαμπρύνεται, αγιάζεται. Η ευχή είναι το σωσίβιο της ψυχής και του σώματος. Η ευχή είναι η βάση της τελειότητας. Θα λεπτυνθείτε και θα πετάτε με την ευχή. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος σωτηρίας, καθαρισμού και αγιασμού από την νοερά προσευχή. Αυτή γέμισε τον παράδεισο από άγιους ανθρώπους (Γέροντας Αμφιλόχιος)
Να λέγεις παιδί μου την ευχή . “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” , ημέρα και νύχτα συνέχεια. Η ευχή θα τα φέρει όλα, η ευχή περιέχει τα πάντα: αίτηση, παράκληση, πίστη, ομολογία, θεολογία κλπ. Η ευχή να λέγεται χωρίς διακοπή. Η ευχή θα φέρει ολίγον κατ’ ολίγον ειρήνη, γλυκύτητα, χαρά, δάκρυα. Η ειρήνη και η γλυκύτης θα φέρουν περισσότερον ευχή, και η ευχή κατόπιν, περισσοτέραν ειρήνη και γλυκύτητα κ.ο.κ. θα έρθει στιγμή που αν θα σταματάς την ευχή, θα αισθάνεσαι άσχημα. (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)
Να λέτε την ευχή. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” . Να τη λέτε μια-μια λέξη κατανοητά, καταληπτά. Να μην προχωρείτε στη δεύτερη λέξη , αν δεν καταλάβετε την πρώτη. Να τονίζεται περισσότερο το τελευταίο , δηλ ελέησόν με. Θα σας έρθει τώρα στην αρχή ραθυμία και και ύπνος και μετεωρισμός και αμέλεια αλλά εσείς γρήγορα να συνέρχεστε. ‘Όταν λέτε την ευχή , να θεωρείτε τον εαυτό σας τώρα στην αρχή , ότι είσθε στη κόλαση και να φωνάζετε κλαίοντας, ζητώντας το έλεος του Θεού. Μακριά από την απόγνωση, από την απελπισία και τα όμοια ταύτα. Κατά την ώρα της προσευχής να μην δέχεστε ούτε φαντασία , ούτε μορφή, ούτε εικόνα της Παναγίας και του Χριστού ή άλλου τινός Αγίου, ούτε και τις λέξεις της ευχής να βλέπετε νοερώς” (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)
Μάθετε να εργάζεσθε το κομποσκοινάκι. Το κομποσκοινάκι θα σας οδηγήσει εκεί που εσείς δεν γνωρίζετε σε ανώτερα επίπεδα θα σας οδηγήσει το κομποσκοινάκι. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”
–Έχετε ένα πρόβλημα; “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”
–Έχετε έναν πειρασμό με τον άλλον, με τον γείτονα σας, με τους φίλους σας κ.ο.κ. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Η ευχή θα σας δώσει τη λύση του προβλήματος σας λύσιν του αδιεξόδου όπου ευρίσκεστε. Το κομποσκοινάκι λοιπόν “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)
Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή. Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου. Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου. ‘Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”. Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας. Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις. Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα (Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)
Η ευχή μας φέρνει κοντά στον Χριστό. Κάποτε μου ήρθε (να εξομολογηθεί) ένας μεγαλόσχημος .
Μου είπε: Έχω φθάσει , Αββά σε απόγνωση. Δεν βλέπω καμιά αλλαγή στο καλύτερο. Πως θα βελτιωθώ; Πώς θα πεθάνω για την αμαρτία; Αισθάνομαι την πλήρη αδυναμία μου. Υπάρχει άραγε ελπίδα σωτηρίας.
Βεβαίως υπάρχει. Λέγε όσο πιο πολύ μπορείς την ευχή. Και άφησε τα πάντα στα χέρια του θεού. Και ποια η ωφέλεια από την ευχή όταν δε συμμετέχει ο νους και η καρδιά; Τεράστια ωφέλεια. Είναι γνωστό ότι η «ευχή» έχει πολλές βαθμίδες: από την απλή προφορά των λέξεων της «ευχής» μέχρι την «ευχή» την θαυματουργική. Μα έστω και στην κατώτατη βαθμίδα να βρισκόμαστε και αυτό για μας είναι ψυχικά πολύ ωφέλιμο και σωτήριο. Από τον άνθρωπο που λέγει την «ευχή» φεύγουν οι δυνάμεις του εχθρού μας. Και ο άνθρωπος αυτός γρήγορα ή αργά οπωσδήποτε θα σωθεί.
Αναστήθηκα! Αναστέναξε ο Μεγαλόσχημος. Από δω και πέρα δεν πρόκειται πια να πέσω σε ακηδία και απόγνωση. Το λέγω λοιπόν και το επαναλαμβάνω: λέτε την «ευχή» .’Έστω και μόνο με το στόμα. Και ο Κύριος δεν θα σας αφήσει (Στάρετς Βαρσανούφιος της Όπτινα)
Δεν πρέπει να αφήνουμε την ευχή. Όταν μας δίνεται η ευκαιρία, να τη λέμε. Να μην τριγυρίζει ο νους μας στα μάταια. Με την ευχή ο νους αναπαύεται και αγάλλεται. Ο νους του ανθρώπου πρέπει να ασχολείται με την ευχή και να μην τρέχει στα μάταια. (Γέροντας Παϊσιος)
Πρέπει συνεχώς αδιαλείπτως να λέμε την ευχή. Μέσα στη καρδιά μας και το νου μας πρέπει να μείνει μόνο το όνομα του Χριστού μας. Γιατί όταν εμείς αφήνουμε την προσευχή, την , την επικοινωνία μας με το Θεό, τότε ο διάβολος με λογισμούς αρχίζει και μας ζαλίζει και δεν ξέρουμε πλέον ούτε τι θέλουμε, ούτε τι λέμε , ούτε τι κάνουμε. (Γέροντας Παϊσιος)
Να λέγωμεν συνεχώς την ευχήν, είτε με το νουν, είτε με το στόμα. Η ευχή, το παντοδύναμον όπλον δεν αφήνει την αμαρτία να εισέλθει. Ο διάβολος καίεται από το όνομα του Ιησού Χριστού, δια τούτο πασχίζει με κάθε τρόπον να σταματήσει την ευχή. ( Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης)
Λέγε την ευχή: αγιάζει το στόμα, αγιάζει ο αέρας, αγιάζει ο τόπος που λέγεται, Οι δαίμονες βάζουν χίλια εμπόδια δια να μην προσευχηθεί ο άνθρωπος, επειδή όλες οι παγίδες , όλα τα δίκτυα των δαιμόνων καταστρέφονται δια της προσευχής. Άπειρες φορές οι δαίμονες δια στόματος δαιμονισμένων ομολόγησαν ότι καίονται από την ενέργεια της ευχής. (Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης)
Η κάτωθι σύντομος προσευχή είναι παντοδύναμο όπλο κάθε χριστιανού: « Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς» . Λέγε αδερφέ μου με τα χείλη και με την καρδιά σου συνεχώς τα σωτήρια αυτά λόγια , διότι φωτίζουν τον νου, γαληνεύουν την καρδιά, καίουν την αμαρτία, μαστίζουν και εκδιώκουν τους δαίμονας.
Το κομποσκοίνι δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι κάτι διακοσμητικό, ούτε κάτι που θα μας φέρει γούρι. Αντίθετα, χρειάζεται για να μας θυμίζει τη προσευχή και, σαν τέτοιο, είναι μια άγια και θεία παρουσία στη ζωή μας. Συγκεκριμένα το κομποσκοίνι είναι φτιαγμένο για να κάνουμε την αδιάλειπτη προσευχή, αυτή που λέγεται αδιάκοπα, σύμφωνα με την προτροπή του απ. Παύλου « αδιαλείπτως προσεύχεσθε» . Φυσικά την «ευχή» αυτή μπορούμε να την λέμε και χωρίς κομποσκοίνι., με το νου μας και μάλιστα όσο συχνότερα είναι δυνατό. Η προσευχή, που είναι η συνομιλία με το Θεό, μας χαρίζει ηρεμία , ψυχική γαλήνη και διώχνει το άγχος από τη ζωή μας.

Από ανάρτηση της Ελπίδας Εμμανουηλίδου στη σελίδα του Ναού στο FB.

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΊΑΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΕΑΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ ΔΙΝΕΙ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΕ 25 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ. (Διανομή τροφίμων)



ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗ ΒΟΉΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ΦΤΙΆΧΝΟΥΜΕ ΤΑ ΤΡΌΦΙΜΑ ΌΠΟΥ ΘΑ ΜΟΙΡΆΣΟΥΜΕ ΑΎΡΙΟ ΜΕΤΆ ΤΗ ΘΕΊΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΊΑ ΓΙΑ ΤΙΣ 25 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΌΠΟΥ ΔΊΝΟΥΜΕ ΚΆΘΕ ΜΉΝΑ ΤΡΌΦΙΜΑ

ΠΛΟΎΣΙΟ ΤΟ ΈΛΕΟΣ ΘΕΟΎ ΚΑΙ ΑΝΘΡΏΠΩΝ ΏΣΤΕ Η ΑΓΚΆΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΊΑΣ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΉΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ ΝΑ ΔΏΣΕΙ ΧΑΜΌΓΕΛΟ ΚΑΙ ΕΛΠΊΔΑ ΣΕ ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ 25 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΈΣΑ ΑΠΌ ΤΑ ΒΑΘΎ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΆΣ ΜΟΥ



ΕΎΧΟΜΑΙ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΤΟ ΈΛΕΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΎ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΠΛΟΎΣΙΟ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΔΊΝΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΌΣ ΤΟ ΆΠΛΕΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΊΑ ΚΑΘΏΣ ΚΑΙ Ο ΆΓΙΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΊΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΊΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΚΆ ΣΑΣ

ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΥΓ. ΕΊΜΑΙ ΠΟΛΎ ΧΑΡΟΎΜΕΝΟΣ ΣΉΜΕΡΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΠΟΛΎ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΣΑΣ

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

"Περιμένοντας..." (12-2-17)


   Κυριακή του Ασώτου και το μικρό Αρχονταρίκι του Ναού ασφυκτικά γεμάτο. Το κρύο κάνει τα σώματα να μαζεύονται όσο γίνεται περισσότερο για να εξοικονομηθεί όσο γίνεται μεγαλύτερη ενέργεια. Η συζήτηση με αφορμή την σημερινή παραβολή ξεδιπλώνεται και πολύ γρήγορα επεκτείνεται σε άλλα θέματα πνευματικά και καυτά σαν το αναμμένο κάρβουνο. Οι καρδιές όσων συμμετέχουν αρχίζουν να ζεσταίνονται στέλνοντας ζεστό αίμα στα ακροδάχτυλα. Τώρα όλοι ακούνε με προσοχή τις αφοπλιστικές απαντήσεις του πνευματικού μας πατέρα και τα ερωτήματα γίνονται σιωπή και οι απαντήσεις γίνονται φάρμακο. Έξω ο αέρας σφυρίζει καθώς περνάει ανάμεσα στα κλαδιά των δέντρων θυμίζοντας σ’ όλους πως ο χειμώνας είναι ακόμα εδώ. Δυνατός και σκληρός, αδίστακτος και ανελέητος προσπαθεί να επιβληθεί στη φύση και στους ανθρώπους.

   Όμως ετούτο το κρύο δεν είναι συνηθισμένο.  Δεν έχει κάτι από την σκοτεινιά του καταχείμωνου. Μέσα του υπάρχει μια γλύκα αλλιώτικη που προέρχεται από τη δροσερή ανάσα της Άνοιξης. Εκείνης της Άνοιξης που έρχεται καλπάζοντας πίσω από τα αιώνια βουνά και έχει μέσα της την Αγία Σαρακοστή και την Θεία Ανάσταση του Θεανθρώπου. Το νιώθουν όλοι, αυτό είναι το τελευταίο μεγάλο κρύο πριν ο Μάρτης με τον ξανθό Απρίλη απλώσουν τα χέρια τους πάνω στην πλάση. Αυτός ο Απρίλης που μαζί με την Ανάσταση του Κυρίου θα φέρει για άλλη μια φορά την μεγάλη και πολυπόθητη «Ελπίδα».

   Όλοι ακούμε σιωπηλοί τις απαντήσεις  στα ερωτήματα, κοιτούμε το γαλήνιο πρόσωπο του Χριστού και γεμίζουμε γαλήνη την καρδιά μας. Έξω ο αέρας σφυρίζει καθώς περνάει ανάμεσα στα κλαδιά των δέντρων, θυμίζοντας σε όλους μας πως ο χειμώνας είναι ακόμα εδώ. Εκεί όμως στο πίσω μέρος των ματιών, από εκεί που έρχεται το καυτό δάκρυ της ταπείνωσης, καλά κρυμμένο, είναι ένα συναίσθημα πολύ δυνατό, πως η Άνοιξη δεν θα αργήσει να έρθει. Η Άνοιξη θα είναι σύντομα εδώ. Θα είμαστε έτοιμοι λοιπόν, θα την περιμένουμε κι εμείς όρθιοι και σιωπηλοί, κρατώντας ο ένας τα χέρια του άλλου.

 (Στρουθίον μονάζον επί δώματος)

Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2017

Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας (10 Φεβρουαρίου)


Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική ψυχή του Λουκιανού επέτεινε την οργή της και διέταξε να αρχίσουν τα φρικώδη βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα. Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής. Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον αληθινό Θεό.

Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.

Περί των Λειψάνων του Αγίου Χαραλάμπους δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες. Η μοναχή Θεοτέκνη Αγιοστεφανίτισσα στο Συναξάρι του Αγίου Χαραλάμπους (1995 μ.Χ.), καταχωρεί πληροφορίες σχετικά με την τιμία Κάρα του Αγίου, η οποία φυλάσσεται στη Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων. Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, η Κάρα του Αγίου δωρήθηκε στη Μονή από τον Ηγεμόνα της Βλαχίας Βλαδισλάβο, το 1412 – 1413 μ.Χ., μαζί με δύο κτήματα στο Μετόχι Μπουτόϊ. Για την εποχή και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βρέθηκε το πολύτιμο αυτό κειμήλιο στη Βλαχία, δεν σώθηκαν πληροφορίες. Επίσης, τμήματα της τιμίας κάρας του Αγίου Χαραλάμπους φυλάσσονται και στον ομώνυμο προσκυνηματικό ναό της κωμοπόλεως Θεσπιών της Βοιωτίας.

Ιερά Λείψανα: Το μεγαλύτερο μέρος της Κάρας του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων.
Τμήματα της Κάρας του Αγίου βρίσκονται στον ομώνυμο Ιερό Ναό Θεσπιών Βοιωτίας, στη Μονή Κλειστών Αττικής και στον Ιερό Ναό Φανερωμένης Ν. Ηρακλείτσας Καβάλας.
Η σιαγόνα του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους.
Η αριστερά αδιάφθορη και μια πλευρά «μετά δέρματος» του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Γρηγορίου Αγίου Όρους.
Δέρμα και απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στο Παρεκκλησίο της Οσίας Ξένης της Ρωσίδος Μάνδρας Αττικής.
Η δεξιά παλάμη του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορη «εἰς σχῆμα εὐλογίας» στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Ένας δάκτυλος του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Τσιολάνου Μπουζέου Ρουμανίας.
Μέρος ποδός του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Παναγίας Πορταΐτισσας Κορνοφωλιάς Έβρου.
Μεγάλο τμήμα του χειρός του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού Κορινθίας.
Έξι τμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους.
Ένας δάκτυλος και 9 τμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκονται στις Μονές Δαδίου Φθιώτιδος, Λειμώνος Λέσβου, Παναγίας Γουμενίσσης Κιλκίς, Αρχαγγέλου Αριδαίας, Οσίου Διονυσίου Λιτοχώρου, Ζάβορδας Γρεβενών, Αγίων Αναργύρων Καστοριάς, Ροβελίστας Άρτης, Σταγιάδων Καλαμπάκας, Παν. Σπηλιάς Καρδίτσης, Αμπελακιώτισσας και Βαρνάκοβας Ναυπακτίας, Σαγματά Βοιωτίας, Πεντέλης Αττικής, Βουλκάνου Μεσσηνίας, Γηροκομείου Πατρών, Οσίου Θεοδοσίου Άργους, Αγίου Νικολάου Καλτεζών Αρκαδίας και Σεπετού Ηλείας και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2017

ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΕΟΡΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ (Ευχαριστήριο & φωτορεπορτάζ)


ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΕΟΡΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΛΆΜΨΑΚΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΌΥ ΌΠΟΥ ΦΥΛΆΣΣΕΤΑΙ ΜΕΓΆΛΟ ΤΕΜΆΧΙΟΝ ΙΕΡΟΎ ΛΕΙΨΆΝΟΥ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΙΕΡΌ ΝΑΌ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΉΣ ΑΛΣΟΥΣ ΝΈΑΣ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑΣ.



ΤΑ ΘΑΎΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΊΩΣΑΜΕ ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ ΗΜΈΡΕΣ ΠΟΛΛΆ ,Η ΑΓΆΠΗ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΠΕΡΊΓΡΑΠΤΗ ,Ο ΚΌΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΈΡΑΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΠΈΡΑ ΑΠΌ ΚΆΘΕ ΠΡΟΣΔΟΚΊΑ.



ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΣΑΣ. ΕΎΧΟΜΑΙ ΕΚ ΒΆΘΟΥΣ ΚΑΡΔΙΆΣ Ο ΆΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΜΑΖΊ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΡΙΤΩΝΈΊ ΔΊΔΟΝΤΑΣ ΣΑΣ ΥΓΕΊΑ.





ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ ΠΑΤΉΡ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ.
ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΣΑΣ

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2017

Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Λαμψάκου (7 Φεβρουαρίου)


Ο Άγιος Παρθένιος καταγόταν από κάποια κωμόπολη της Βιθυνίας και έζησε κατά τους χρόνους του Μ. Κωνσταντίνου (324 - 337 μ.Χ.). Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας της Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο εδιδάχθηκε την ορθόδοξη πίστη.

Ο Άγιος από την παιδική του ηλικία προέκοπτε στην αρετή και την ευσέβεια. Ο τρόπος με τον οποίο ο Κύριος αλίευσε τους αποστόλους, που ήσαν ψαράδες, τον έκανε να αγαπήσει την αλιεία. Κα όταν έριχνε τα δίχτυα του στην Απολλωνιάδα λίμνη και τα ανέσυρε γεμάτα ψάρια, αισθανόταν ότι εργαζόταν σε ένα από τα πλοιάρια του Αποστόλου Πέτρου ή του Ιωάννου.

Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα εμοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι αυτό κι όταν τον ευχαριστούσαν έλεγε: « Διατί με ευχαριστείτε; Δεν έχω καμία τέτοια αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι δε απλούστερο και φυσικότερο από το να βοηθά αδελφός τους αδελφούς;»

Για την ενάρετη αυτού παρουσία ο Επίσκοπος Μελιτοπόλεως Φίλιππος (ή Φιλητός) τον εχειροτόνησε πρεσβύτερο. Αργότερα ο Επίσκοπος Κυζίκου Αχίλλιος (ή Ασχόλιος) τον εχειροτόνησε Επίσκοπο Λαμψάκου.

Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε στην ψυχή του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας, για να μπορέσει να εκδιώκει τους δαίμονες από τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια. Γι αυτό προσφεύγουν σε αυτόν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από την επάρατη νόσο του καρκίνου. Ο Άγιος ήταν ο πράος, ο υπομονετικός, ο φιλόξενος, ο μακρόθυμος, ο άγγελος της ομόνοιας, ο ενθαρρύνων τους μετανοούντες, ο πρόθυμος για το ποίμνιό του. Ο Όσιος Παρθένιος εκοιμήθηκε εν ειρήνη. Τμήμα της τιμίας κάρας αυτού φυλάσσεται στην ιερά μονή Μακρυμάλλη, της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2017

"Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΟΥΛΑΣ ΜΑΣ"...(εβδομαδιαία διανομή τροφίμων)



ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΉΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΊΑΣ ΜΆΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΊΟΥ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ ΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΛΆΜΨΑΚΟΥ ΣΉΜΕΡΑ ΜΟΊΡΑΣΑΜΕ ΤΡΌΦΙΜΑ ΣΤΙΣ 25 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΒΟΗΘΆ ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΌ ΕΚΚΛΗΣΆΚΙ ΜΑΣ

ΜΟΊΡΑΣΑΜΕ ΓΆΛΑΤΑ ,ΜΑΚΑΡΌΝΙΑ , ΌΣΠΡΙΑ, ΖΆΧΑΡΗ, ΛΆΔΙ , ΑΛΕΎΡΙ, ΚΟΝΣΈΡΒΕΣ , ΓΛΥΚΊΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΡΈΑΣ ΣΕ ΜΕΓΆΛΕΣ ΠΟΣΌΤΗΤΕΣ ΣΥΝΟΛΙΚΆ ΜΟΙΡΑΣΘΗΚΑΝ 250 ΚΙΛΆ ΤΡΌΦΙΜΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΑΣ

ΑΝΑΜΈΝΟΥΜΕ ΟΠΌΤΕ ΜΠΟΡΕΊΤΕ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΤΩΧΟΎΣ ΑΔΕΛΦΟΎΣ ΜΑΣ ΠΌΎ ΌΜΩΣ ΖΟΥΝ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΌΛΑ ΜΕ ΕΛΠΊΔΑ ΓΙΑ ΖΩΉ ΠΑΡΑΚΑΛΟΎΜΕ ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΣΑΣ ΕΝΙΣΧΎΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΆΘΕΙΑ ΜΑΣ ΜΕΤΆ ΤΙΜΉΣ

Η ΑΓΚΆΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΟΥΛΑΣ ΜΑΣ

π. Χρήστος

Φωτογραφίες από το 12ήμερο προσκυνηματικό ταξίδι του πνευματικού μας π. Χρήστου στο Άγιο Όρος. (Ιανουάριος 2017)


Ούτε το δριμύ ψύχος ούτε η κούραση του μεγάλου ταξιδιού δεν κατέβαλε τους δύο προσκυνητές τον Νικόλα μας και τον π. Χρήστο που με ταπείνωση και παρακινημένοι από Θείο Έρωτα ανηφόρησαν στο περιβόλι της Παναγίας μας στο περιώνυμο Όρος του Άθω.

Το 7ήμερο προγραμματισμένο ταξίδι με την βοήθεια του Θεού μεταβλήθηκε σε 12ήμερο. Κάθε ημέρα ξεχωριστή κι ευλογημένη για τους δύο ακάματους προσκυνητές που οδηγημένοι από την Αγάπη Χριστού βάδισαν απ' άκρη σ' άκρη τις Ιερές Σκήτες και τα Μοναστήρια από την Ουρανούπολη και τις Καρυές μέχρι την Ιερά Έρημο στο τελευταίο οχυρό της Ορθοδοξίας και της Μοναστικής ζωής, στην εσχατιά της χερσονήσου όπου υψώνεται επιβλητικό τούτο το ιερό βουνό. Ο Άθως!

Η θωριά του επιβλητική! Όταν βρεθείς εδώ, αμέσως θα νιώσεις πως ο Άθως είναι μοναδικός. Φτάνει για να' ναι μοναδικός, έτσι που είναι ποτισμένος απ' τον ιδρώτα και τα δάκρυα τόσων και τόσων φιλότιμων ασκητών του, μέσα στο πέρασμα των αιώνων.

Το ανέβασμα στην κορφή του είναι κάτι το μοναδικό! Για τους πιστούς είναι προσκύνημα μα κι ευλογία, είναι μεταλαβιά! Αλλά και τον άνθρωπο που δεν πολυπιστεύει στο Θεό, τον αδιάφορο, ο πηγαιμός από την προκυμαία της Ουρανούπολης έως το εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης, εκεί ψηλά στα 2033 μέτρα, θα τον συναρπάσει και θα τον πλημμυρίσει με μια αίσθηση ιδιαίτερη που σπάνια μπορεί να βιώσει κανείς. Φτάνει να βρεθεί μια χαραμάδα στο σκληρό καύκαλο του εγωισμού, μια σπιθαμή μέσα στο νου που είναι ασφυκτικά γεμάτος από έννοιες και κοσμικές ασχολίες.

"Στρουθίον μονάζον επί δώματος"












Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

ΥΠΑΠΑΝΤΗ (2 Φεβρουαρίου)




Το γεγονός αυτό εξιστορεί ο ευαγγελιστής Λουκάς στο κεφάλαιο Β', στ. 22-35. Συνέβη σαράντα μέρες μετά τη γέννηση του παιδιού Ιησού. Σύμφωνα με το Μωσαϊκό νόμο, η Παρθένος Μαρία, αφού συμπλήρωσε το χρόνο καθαρισμού από τον τοκετό, πήγε στο Ναό της Ιερουσαλήμ μαζί με τον Ιωσήφ, για να εκτελεσθεί η τυπική αφιέρωση του βρέφους στο Θεό κατά το «πάν άρσεν διανοίγον μήτραν (δηλαδή πρωτότοκο) άγιον τω Κυρίω κληθήσεται» και για να προσφέρουν θυσία, που αποτελούνταν από ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο μικρά περιστέρια. Κατά τη μετάβαση αυτή, δέχθηκε τον Ιησού στην αγκαλιά του ο υπερήλικας Συμεών (βλέπε 3 Φεβρουαρίου). Αυτό το γεγονός αποτελεί άλλη μια απόδειξη ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός δεν ήλθε να καταργήσει τον Μωσαϊκό νόμο, όπως ισχυρίζονταν οι υποκριτές Φαρισαίοι και Γραμματείς, αλλά να τον συμπληρώσει, να τον τελειοποιήσει.

Κατά την ολονυκτία της Υπαπαντής στην Κωνσταντινούπολη, οι βασιλείς συνήθιζαν να παρευρίσκονται στο Ναό των Βλαχερνών. Η συνήθεια αυτή εξακολούθησε μέχρι τέλους της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

 Ἀπολυτίκιον 

Ἦχος α’.

Χαῖρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε, ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἠμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἠμῶν, χαριζόμενον ἠμὶν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.

Κοντάκιον

Ἦχος α’.

Ὁ μήτραν παρθενικὴν ἁγιάσας τῷ τόκῳ σου, καὶ χεῖρας τοῦ Συμεὼν εὐλογήσας ὡς ἔπρεπε, προφθάσας καὶ νῦν ἔσωσας ἠμᾶς Χριστὲ ὁ Θεός. Ἀλλ' εἰρήνευσον ἐν πολέμοις τὸ πολίτευμα, καὶ κραταίωσον Βασιλεῖς οὖς ἠγάπησας, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.

Ὁ Οἶκος

Τῇ Θεοτόκῳ προσδράμωμεν, οἱ βουλόμενοι κατιδεῖν τὸν Υἱὸν αὐτῆς, πρὸς Συμεὼν ἀπαγόμενον, ὃν περ οὐρανόθεν οἱ Ἀσώματοι βλέποντες, ἐξεπλήττοντο λέγοντες· θαυμαστὰ θεωροῦμεν νυνὶ καὶ παράδοξα, ἀκατάληπτα, ἄφραστα, ὁ τὸν Ἀδὰμ δημιουργήσας βαστάζεται ὡς βρέφος, ὁ ἀχώρητος χωρεῖται ἐν ἀγκάλαις τοῦ Πρεσβύτου, ὁ ἐπὶ τῶν κόλπων ἀπεριγράπτως ὑπάρχων τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ, ἑκὼν περιγράφεται σαρκί, οὐ Θεότητι, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.