Αδελφοί μου, εν Χριστό στο άκουσμα δύο λέξεων της έχθρας και
του μίσους τρόμος μας κυριεύει ,φόβος μέγας, απέχθεια και αποστροφή και δεν έχουμε
άδικο. Η έχθρα προξενεί μεγάλες κοινωνικές πληγές. Το μίσος χωρίζει τους
ανθρώπους, διαλύει τις οικογένειες. Κι
αυτούς ακόμα που είναι φυσικό να είναι αγαπημένους όπως γονείς, αδέλφια,
συγγενείς και τους κάνει εχθρούς. Γιατί άραγε; Γιατί δεν έχουν ή δεν βρίσκουν
την δύναμη να συγχωρήσει ο ένας τον άλλο. Και το αποτέλεσμα; Φρικτό και
δυσώδες. Ο ένας ένας εκδικείται τον άλλο. Την εκδίκηση την διαδέχεται το
έγκλημα. Το αποτέλεσμα είναι το ένα έγκλημα να ακολουθεί το άλλο και να γίνετε
μια σειρά ολόκληρη τραγικών εγκλημάτων που βυθίζουν σε πένθος και αναστατώνουν
την κοινωνία. Για τη θεραπεία της τρομερής αυτής κοινωνικής μάστιγας και πληγής
μας δίνει σπουδαίο και σημαντικό δίδαγμα ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός στην
ευαγγελική περικοπή λέγοντας μας : “εάν αφήτε λέγει τοις ανθρώποις τα
παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο Ουράνιος”. Δηλαδή εάν
συγχωρείτε στους άλλους ότι σας φταίνε, θα συγχωρήσει κι ο Θεός ο Ουράνιος
Πατέρας σας και τα δικά σας αμαρτήματα όσα έχετε κάνει.
Αδελφοί μου ξέρετε τι
σημαίνει Άφεση; Συγχώρεση!!! Είναι η εξόφληση των χρεών μας που έχουμε απέναντι
στο Θεό. Είναι το σβήσιμο των αμαρτιών, το σχίσιμο του τεφτεριού που έχουμε
ανεξόφλητους λογαριασμούς. Γιατί αδελφοί
μου όλοι έχουμε χρέη στα ταμεία του Ουρανού.
Το σβήσιμο λοιπόν των λογαριασμών μας μέσα από την Άφεση=Συγχώρεση έχει
ως αποτέλεσμα το ελάφρωμα της συνειδήσεως. Γαλήνη και ειρήνη Θεϊκή αρχίζει μέσα
μας να επικρατεί. Ανέβασμα σε κόσμους ωραίους, ιδανικούς, γεμάτους με χαρά και
ευτυχία διαρκής. Αδελφοί μου με το να συγχωρούμε καταφέρνουμε την κατάκτηση των
θησαυρών της βασιλείας των Ουρανών που δεν αφαιρούνται ποτέ. Ο Θεός ο Ουράνιος
Πατήρ μας δωρίζει με ένα όρο όλη αυτή την ευτυχία ,τη χαρά και την γαλήνη μέσα
μας με το να θέλουμε να μοιάσουμε Σ’αυτόν ως προς την αγαθότητα και την
ανεξικακία. Θα πρέπει να συγχωρούμε και εμείς όσους μας φταίνε, όπως εκείνος
σπλαχνικά και με όλη την αγάπη του μας συγχωρεί διαρκώς και εμάς που συνεχώς
είμαστε παραβάτες, καταπατητές και βέβηλοι του Θελήματος Του και των Θείων νόμων
Του. Παραβαίνοντας τον Όρο Του στο να συγχωρούμε υπογράφουμε την καταδίκη μας.
Στερώντας έτσι από μόνοι μας την ευσπλαχνία Του Θεού. Την απόφαση Του ο Κύριος την είπε καθαρά και φανερά:΄΄εάν δε μη
αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα
υμών΄΄. Αδελφοί μου δεν είναι ένα και δυο και τρία τα αμαρτήματα μας προς Τον Θεό.
Βάρος μέγα που δεν μπορεί να υπολογιστεί. Παλιά και νέα και σύγχρονα όλα μένουν
ανεξόφλητα και βαραίνουν τον λογαριασμό μας. Όταν λοιπόν δεν συγχωρούμε τους
άλλους καταδικάζουμε τον εαυτό μας. Αντίθετα ότι χαρίζουμε στους άλλους το
κερδίζουμε εμείς οι ίδιοι.
Μας φταίει ο συνάνθρωπος μας. Μας μίλησε άσχημα, μας
συκοφάντησε, μας επιτέθηκε...Πως λοιπόν θα δείξουμε την αδράνεια μας; Πως θα φανούμε
ανώτεροι του; Μήπως εάν ανταποδώσουμε τα ίσα; ΄΄Εν αμίλλαις πονηραίς αθλιότερος
ο νικήσας΄΄ μας λέγει ο Μέγας Βασίλειος. Δηλαδή ο χειρότερος είναι εκείνος που
νικά στους πονηρούς αγώνες. Υπάρχει γενναιότερη και ωραιότερη αντιμετώπιση από
την γενναιοφροσύνη που χαρίζει Συγνώμη; Θυμηθείτε τον Ιωσήφ που αναγνώρισε τους
αδελφούς του που τον πούλησαν; Τον Δαβίδ όταν έπεσε ο Σαούλ στα χέρια του; Τον
πρωτομάρτυρα Στέφανο με πόση θέρμη προσευχήθηκε για εκείνους τον λιθοβολούσαν;
Τον Άγιο Διονύσιο της Ζακύνθου που έκρυψε κάτω από το ράσο του τον Δολοφόνο του
αδελφού του ώστε να μην το συλλάβουν οι χωροφύλακες; Δεν θαυμάζουμε άραγε την
ανωτερότητα τους; την μεγαλοψυχία τους; το ψυχικό κάλλος τους; την δύναμη τους;
Αλλά και όταν δεν ανταποδώσουμε το κακό που μας έκαναν και δεν εκδικηθούμε
συνεχίζουμε όμως εσωστρέφοντας να το ξαναφέρνουμε στο νου μας και τότε πρέπει
να προσέξουμε πολύ. Αν αισθανόμαστε κακίες και μίσος αργά ή γρήγορα θα
διαφθείρουμε την καρδιά μας με μνησικακία, θα την κάνουμε ακατάλληλη για να
αναπαύεται μέσα της Εκείνος που πάνω από το Σταυρό είπε: “πάτερ άφες αυτοίς...”
Πως θα μπορέσουμε να έχουμε μέρος στην Βασιλεία Του; Σταθείτε λοιπόν Δυνατοί
Συγχωρητικοί, ανεξίκακοι. Ας Ξεχάσουμε ότι δυσάρεστο μας προξένησε οποιοσδήποτε
άλλος. Κάθε νίκη ανεξικακίας θα ελκύει όλο και περισσότερο την Χάρη και την
Δύναμη Του Κυρίου μέσα στην Καρδιά μας. Πόσο γεμάτοι θα αισθανόμαστε τότε
!!!!!!! Πόσο ευτυχισμένοι θα είναι η Οικογένεια μας, η κοινωνία μας όπου ζούμε
όταν όλοι μας κατορθώσουμε να συγχωρούμε τους άλλους σε ότι και αν μας φταίνε!!!!!
Τότε Ευλογιά Θεού θα Βασιλεύει!!! “Εύχομαι εκ βάθους καρδιάς ο Θεός επιτέλους
να Βασιλεύσει στην καρδιά μας χάρη της ανεξικακίας μας της συγχωρητικότητος μας
και της απέραντης Αγάπης μας . Αμήν”
Π. Χρήστος Δημητρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου