«Λόγοι, σκέψεις, ευχές για το Νέον Έτος 2017» (π. Χρήστου Δημητρόπουλου)

Ένας νέος χρόνος ξεκίνησε!  

   Αδελφοί μου, ένα έτος ακόμη πέρασε και ένα νέο εμφανίζεται μπροστά μας. Η ημέρα η σημερινή είναι βαρυσήμαντη. Είναι η πρώτη ημέρα του πολιτικού-ημερολογιακού έτους, αλλά και η εκκλησία μας γιορτάζει κατά την ημέρα αυτή μεγάλα πνευματικά γεγονότα. Αυτά είναι που έχουν σημασία για τη ζωή μας την τωρινή και την αιώνια. Όμως δυστυχώς παραμερίζουμε και παραθεωρούμε το πνευματικό περιεχόμενο των εορτών και προσέχουμε το κοσμικό τεκταινόμενο και νόημα.

   Είναι θλιβερό να αποχρωματίζουμε τις μεγάλες εορτές της θρησκείας μας και τις Άγιες ημέρες του εκκλησιαστικού έτους και να καταντούμε αυτές ως κοσμικές εορτές, γεμάτες από γλέντια, κραιπάλες, ασύστολες οινοπνευματώδεις καταστάσεις, φωτάκια, δώρα υλικά, χαμόγελα και ευχές που στηρίζονται απλά και μόνο στους κανόνες ευγένιας και τυπικού. Δυστυχώς για ακόμα μια φορά επί την είσοδο του Νέου Έτους ψωνίσαμε ίσως με βουλιμικό χαρακτήρα, ίσως και με άγχος αν θα προλάβουμε να πάμε σούπερ-μάρκετ, μαγαζιά, λες και άλλες ημέρες δεν θα έχουμε στο διάβα της ζωής μας.

   Επίσης για ακόμα μια φορά θα πέσουμε θύματα αμαρτωλών εκδηλώσεων, τυχερών παιχνιδιών με παρές από ύβρεις, τζόκεϊ, πειράγματα , χειρονομίες απληστίας και ασυδοσίας. Ακούσαμε εχθές διαγγέλματα «μεγάλων ανδρών και γυναικών» εντός εισαγωγικών (πολιτικοί άνθρωποι και ταγοί δήθεν του πνεύματος και της κουλτούρας του τόπου μας) να δίνουν ευχές χωρίς κανένα ηθικό και πνευματικό χαρακτήρα που δεν αναφέρουν καν το όνομα του Άγιου Θεού, ευχές με λόγια παχιά χωρίς Ευαγγελική Αλήθεια.

   Το ίδιο συμβαίνει και με εμάς που ανταλλάσουμε ευχές ξύλινες «χρόνια πολλά» ή «να έχουμε ένα χρόνο καλότυχο» ή «Υγεία να έχουμε» ή κάποιος που είναι πολιτικός εχθές μου έστειλε για ευχές «ειρήνη, ελπίδα και αγώνα για ένα καλύτερο 2017».  Άραγε αδερφοί μου αν τα χρόνια και η ζωή μας στηρίζονταν ολοκληρωτικά στις ευχές που πυρήνα θα είχαν τον Μεγάλο Θεό και πατέρα μας, πόσο διαφορά θα είχαν!

   Αδερφοί μου ευλογημένοι πριν βγουν οι οντότητές μας στο δρόμο του Νέου Έτους. Ας αντικρύσουμε τη ζωή μας απέναντι στους Νόμους του Θεού και ας διερευνήσουμε τα πεπραγμένα της ζωής μας ώστε επιτέλους να μπορέσουμε να αντιληφθούμε κατά πόσο χρησιμοποιήσαμε τον παρελθόντα χρόνο προς δόξα του θελήματος του Κυρίου μας με αντικείμενο πως θα ωφελήσουμε τον εαυτό μας και τον πλησίον μας, εκφράζοντας πράξεις αγάπης, ανεξίκακες, υποκριτισμού, πόλεμου, διαστροφής, αφανισμού.

   Ας προσπαθήσουμε να βρούμε τι μας χωρίζει από τον Θεό και μας αποξενώνει. Ας δούμε τα λάθη μας και μέσα από την αυτογνωσία ας κοιτάξουμε επιτέλους να κάνουμε καλύτερη διαχείριση στον μέλλοντα χρόνο που υποδεχόμαστε σήμερα.

   Άραγε πόσοι χρησιμοποιήσαμε τον Χριστό ώστε τα έργα μας κατά το περασμένο έτος να μην είναι χορτάρι ή καλάμι που θα καούν στην κρίση; Πόσοι κατά το παρελθόν  έτος διατηρήσαμε συνείδηση ήρεμη και ψυχή καθαρή και νου ασκότιστο και λόγο αγνό και αίσθημα τίμιο με σχέσεις θεάρεστες μέσα στον κοινωνικό βίο; Πόσοι από εμάς σταθήκαμε ταπεινοί οικογενειάρχες και όχι εγωιστές που προσπαθούν ως γητευτές θηρίου να χειριστούν την οικογένειά τους; Πόσοι πάνω στον κοινωνικό και επαγγελματικό χώρο και βίο, κρατήσαμε υψηλές αξίες που έφερναν γαλήνη ψυχής ώστε να μπορούμε σήμερα εδώ που βρισκόμαστε να κοιτάξουμε τον Κύριο στα μάτια με περίσσια καρδιάς;  Πόσοι από εμάς τον περασμένο χρόνο αναζητώντας συμβουλή ή παραμυθία ή καθοδήγηση, πήγαμε στον Πνευματικό ή διαβάσαμε μία σελίδα κάθε ημέρα από την Καινή Διαθήκη που έχει την Θεοπνευστία και ζωή του παραδειγματικού βίου του Κυρίου μας; Πόσοι από εμάς τρέξαμε με πόθο ψυχής να ανάψουμε το καντήλι στο σπιτικό μας και αφιερώσαμε δύο λόγους καρδιάς σε καθημερινή βάση στον Κύριό μας ή στην Παναγία και τους Αγίους; Μήπως εγώ ή εσύ αδερφέ μου δεν έχεις καντήλι στο σπιτικό σου γιατί φοβάσαι μην πιάσει φωτιά; Πόσοι στον παρελθόντα χρόνο κάναμε ελεημοσύνη με κλειστά μάτια για να μην δουν τι δίδουν τα χέρια μας; Μήπως κάναμε ελεημοσύνη για προβολή; Πόσοι γίναμε σκέπασμα για την αμαρτωλότητα του διπλανού μας; Μήπως γίναμε τιμητές ή κατακριτές ή συκοφάντες;

    Ναι, σήμερα το Νέο Έτος ήρθε, είναι εδώ παρόν, ας βάλουμε σε περισυλλογή το είναι μας, ίσως προλάβουμε να φρενάρουμε την κατρακύλα μας. Η σύνεση πρέπει να μπει σε σκέψη, πράξη, λόγο, έτσι ώστε το δοχείο της ψυχής να μην γίνει σκουπιδοτενεκές αλλά δοχείο Θείας Χάριτος που μέσα του θα έχει πλημμύρα από Φως Χριστού.

   Αδερφοί μου, η αμαρτία τον περασμένο χρόνο αύξησε τα Θύματά της, το έγκλημα η διαφθορά επικινδύνων αυξάνεται, η ανεργία διογκώθηκε, η προώθηση του κακού έγινε τρόπος ζωής, η κατάπτωση των ηθικών αξιών έφθασε στο ζενίθ. Όλα αυτά πήραν ζωή γιατί κατά το παρελθόν έτος απομακρυνθήκαμε από το Θεό και τους νόμους του. Ο χείμαρρος της αμαρτίας,  η τσιμεντοποίηση της ψυχής μας μάς πήρε στην δίνη της. Ήγγικεν η ώρα να αντισταθούμε στον χείμαρρο αυτό, είθε όλοι μας να γίνουμε μαχητές ζωής όχι του υλισμού αλλά του Πνεύματος και του ήθους.

   Αδελφοί μου, καταντήσαμε να είμαστε πρόσφυγες του Παραδείσου. Εκείνο ήταν το σπίτι μας και  εκεί πρέπει να ξαναπάμε.

   Εύχομαι μέσα από την φτωχή καρδιά μου να έχετε καλή χρονιά γεμάτη από Θεία Χάρη και Ευλογία  Θεού. Οι δρόμοι όλων να φωταγωγηθούν από το άπλετο άκτιστο  Φως του Θεού. Τα βήματα όλων να είναι στο διάβα του Καινούριου Χρόνου τούτου Θεοτοκοβάδιστα.

   Οι σκέψεις όλων μας να γίνουν επιτέλους καθαρές σαν το χιόνι και φωτεινές σαν τον ήλιο.  Η κρίση και οι ενέργειές μας να διακριθούν αυτόν τον χρόνο από σύνεση και ταπεινότητα.

Αδερφοί μου ας βρούμε τον δρόμο που οδηγεί στον γλυκύτατο Ιησού Χριστό.

Καλή Χρονιά και Ευλογημένη!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Π. Χρήστος Δημητρόπουλος

1^η Ιανουαρίου 2017